Our Love Continues *230*

Hoe schattig. Ik ga tegen hem aan leunen en ik voel dat Kiro me steviger vastpakt. Bij de bios kopen we 2 kaartjes voor “The Boat Of Rock” of zo iets. Hij is echt hartstikke leuk. Tijdens de film leun ik tegen Kiro aan en zachtjes streelt hij door me haren heen. Hij wist vast nog dat ik dat altijd lekker vond. Na de bios lopen we hand in hand naar een kroeg. Het is daar echt geweldig. Ze hebben een grote dansvloer en een podium waar beginnende artiesten kunnen optreden. Meteen komt er een golf van rock en roll over ons heen. Als we drinken hebben besteld gaan we de dansvloer op. Kiro kijkt de hele tijd naar me en ik lach af en toe naar hem. Wat een schatje is het toch. Maar, het is voorbij. Meteen drink ik me bier op en bestel er nog 1. Aan het einde van de avond lopen we aangeschoten/dronken terug naar de auto. Ik huppel vrolijk vooruit en sleur Kiro met me mee. ‘Opschieten slomerd!’ roep ik vrolijk en bots tegen de auto aan. ‘Fawna, dat is de verkeerde auto,’ zegt Kiro. Hij heeft amper wat gedronken omdat hij nog moet rijden. Niet mijn probleem. Ik giechel en loop mee naar een andere auto. In de auto val ik al snel in slaap. Ik word na een tijdje wakker van 2 armen die me stevig vasthebben en me optillen. ‘Mmm, waar ziijn we,’ mompel ik en gaap vermoeit. Meteen schiet er een pijnscheut door me hoofd heen. ‘Verdomme,’ brom ik kwaad en leg me hoofd tegen Kiro z,n borst neer. ‘We zijn bij je thuis, ik breng je naar bed,’ zegt hij en maakt me deur open. Ik reageer niet en houd me ogen gesloten. Als ik in bed lig kleed Kiro me uit en dekt me dan toe. Als hij weg wilt gaan houd ik hem vast. ‘Blijf hier,’ mompel ik en trek hem naar me toe. ‘Is goed,’ en ik voel hem even later in z,n boxer naast me kruipen.