``101``

‘mag ik iets vragen?’ door breek ik de stilte. Sam ligt te slapen terwijl de koplampen van bobby de achterkant van de impala beschijnen. Dean kijkt in de achteruitkijkspiegel naar me en ik ontwijk zijn blik. ‘zouden we iets van een pauze kunnen in lassen?’ Dean geeft Sam een duw. Hij schrikt wakker en kijkt naar Dean. ‘wat?’ mompelt hij gapend. ‘Alex vroeg of we iets van een vakantie konden houden, kan jij Bobby even bellen?’ Sam knikt en haalt zijn mobiel uit zijn zak. Snel toets hij het nummer van bobby. ‘Dean wilt iets vragen’ Sam geeft het mobieltje naar Dean en Dean kijkt nog een keer naar me. ‘Bob, is het goed als we een paar dagen bij jou kunnen blijven?’ hij is even stil en mompelt iets onverstaanbaars. Dean hangt op maar ziet dat Sam alweer in slaap is gevallen. Hij gooit Sam’s mobiel naar mij toe. ‘bewaar even voor hem’ Dean klonk al de hele tijd kil. ‘Dean… wat is er?’ met een zucht zet Dean de Impala aan de kant. Hij stapt uit en opent de achterdeur. ‘eruit’ ik blijf verbaasd zitten. Dean buigt naar voor en kijkt me aan. ‘Eruit!’ ik doe wat hij zegt en hij pakt me bij mijn arm beet. ‘Dean wat is er?’ vraagt Bobby die uit zijn eigen auto komt. ‘bobby, kan jij Sam wakker maken en doorrijden?’ Bobby ziet hoe Dean me mee trekt en op de motorkap laat zitten. Hij heeft zijn armen over elkaar en wacht tot Bobby Sam uit de auto heeft en weg rijd. Hij went zich tot mij. ‘Wat er is? Wil je echt weten wat er is?’ roept hij uit. ‘ik ben zo kwaad op je! Ik kan niet geloven, dat je weg bent gelopen, en dat je niet eens had laten weten wat je plan was’ ik sla mijn ogen neer. Ik had inderdaad alles zo geplant. De Succubi zou Dean als slachtoffer maken, dat had ik zo geregeld. Het was niet moeilijk lovend over iemand te praten als je weet dat de Succubi in de buurt is. Dean weet alleen niet dat het Bobby ’s idee was. ‘Dean luister’ hij draait zich naar me om. ‘nee, ik begin het een beetje zat te worden!’ ik bijt op mijn tong. Dean blijft me woedend aan kijken. ‘als je nog zo iets flikt gaan we zonder je verder’ ik had er tegen in willen gaan maar het lukte me niet meer. De tranen zetten op en ik doe een verwoede poging ze weg te knipperen. ‘Ga nou niet huilen!’ Dean schud zijn hoofd en stapt in de impala. Ik had aan Dean willen vertellen wat er was gebeurt met de man, ik had gehoopt dat hij me zou troosten, maar het was niet zoals ik had gehoopt. Ik haal diep adem en stap van de motorkap af. Even blijf ik staan en kijk naar de Impala. Ik kan Dean niet zien zitten omdat de koplampen fel schijnen. Langzaam loop ik naar de auto en ga zitten. Dean zucht. ‘ik dacht dat je weggelopen was om onze weddenschap’ met een ruk kijk ik Dean aan. ‘je maakt een grapje?’ breng ik uit. Hij schudt zijn hoofd en start de impala. Met moeite hou ik mijn lach in. ‘je bent gewoon bang dat ik win!’ Dean krijgt even een glimlach. ‘ga nou maar slapen’ ik doe wat hij zegt en laat mijn hoofd tegen Dean aan zakken.