050|| Back to black
Some folks can look so busy doing nothing that they seem indispensable.
Zondag 10 december 2006
~ Mila Adams
'Mila, wordt je wakker? ' Ik kreun en draai me nog een keer om. Ik wil niet wakker worden, ik wil in mijn bed blijven liggen. ‘Mila, het is maar even. Daarna mag je weer verder uitzieken, maar er zijn wat mensen voor je. '
'Ik wil niemand zien, ' mompel ik. Ergens is dat niet helemaal waar. Ik ben best benieuwd wie er voor mij komt, speciaal voor mij. Mijn bed zakt in. Ik open een van mijn ogen en zie dat Frederique op de rand van mijn bed is gaan zitten. 'Doe je het voor mij, alsjeblieft? '
'Stuur ze maar weg. ' Een kleine grijns verschijnt op mijn gezicht. 'Dat heb ik al geprobeerd, ze willen niet weg gaan. Kom neem een snelle douche en kleed je aan. Hier kom je niet meer onderuit. Kom daarna maar naar de ontbijthal. ' Zonder verder nog iets te zeggen staat Frederique op en loopt mijn kamer uit.
Iets minder dan een half uur later loop ik de ontbijthal binnen. Er is niemand behalve Frederique. Ik trek mijn wenkbrauw op. 'Waar zijn die mensen dan? ' Frederique klapt vrolijk in haar handen. Af en toe kan ze echt nog een klein kind zijn. 'Kom! ' Ze pakt mijn hand en trekt me mee door de gangen van het weeshuis.
Buiten blijft ze stilstaan. Ze geeft mij een dwingend duwtje in mijn rug zodat ik wat naar voren loop. Op het gras staat een klein podium. Wat wil ze nou? Bijna alle kinderen van het weeshuis staan om het ronde podium heen. 'Wat is dit?'
'Dat zie je zo, ' zegt ze geheimzinnig. Een zucht verlaat mijn mond. Ik houd niet van verassingen.
50 hoofdstukken, 32 abo`s en 10 bladwijzers!
Thank you <3
Reageer (6)
Mooi geschreven!
1 decennium geleden