Hoofdstuk 45

Jason P.O.V.

Ik kan niet slapen dus besluit ik maar even naar beneden te gaan. Ik sta zachtjes op en loop naar de deur. Als ik op de gang sta hoor ik niks wat hopelijk betekent dat Maura slaapt. Ik loop zachtjes de trap af om Maura niet wakker te maken. Als ik beneden ben loop ik meteen door naar de keuken voor een kop thee. Als ik op de bank neerplof met mijn thee begin ik meteen weer te piekeren. Wat moest ik doen? Doen alsof er niks gebeurt was? Nee, dat kan ik niet. Maar wat dan? Nog voordat ik een antwoordt heb bedacht zak ik weg in een onrustige slaap. 'Wakker worden slaapkop.' zegt Maura grijnzend. 'Hè wat?' vraag ik. 'Ik vind het gewoon grappig dat je gisteren mij nog moest wakker maken omdat ik op de bank lag te slapen en nu mag ik jou wakker maken.' Maura's grijns wordt zo mogelijk nog breder als ze dit zegt. Ik kom zuchtend overeind want ja ik heb een ochtendhumeur... Ik loop naar de keuken voor een sterke bak koffie anders duurt het nog uren voor ik wakker ben.

Maura P.O.V.

Wat heb ik nu weer verkeerd gedaan? Hij loopt zo weg zonder een woord tegen me te zeggen. Nou ja het zal wel. Ik ben al een uur op en voel me beter dan gisteren. Ik ga op de bank zitten met mijn IPod en speel een doodsaai spelletje maar omdat ik geen internet heb kan ik niet anders.
Na vijf minuten komt Jason weer binnen met een iets vrolijkere uitdrukking dit keer. 'Sorry van net, ik heb gewoon een beetje een ochtendhumeur. Enne... sorry voor ehh... nou ja gisterenavond.' zegt Jason en even weet ik niet wat ik moet zeggen.