YOLO ~ 06 ~ Teddy

'FREEDOM!!!' riep ik terwijl ik met Ollie in mijn armen rondjes aan het rennen was. Ik was zo blij! Voor het eerst in mijn leven was ik buiten de hekken van het huis. Ik keek naar Eddie en zak hem met iets glinsterends in zijn handen staan, ik kwam langzaam dichterbij en bleef op een veilige afstand. Ik was namelijk als de dood voor glinsterende dingen en Eddie wist dat. Ik zag hoe hij op een knopje duwde en hoe er naast hem een auto piepte. Eddie ging achter het stuur zitten en ik ging aan de andere kant zitten met Ollie op mijn schoot. En ik vroeg aan Eddie:'kan je eigenlijk wel auto rijden?' waar op hij antwoorden:'daar komen we nu achter.' Ik keek hem bang aan en hij begon te lachen en startte de auto. Ik hield me vast voor een helse rit.

Een scherpe bocht naar links een veel te grote bocht naar rechts en we waren al veel te vaak door rood gereden. Schreeuwend kneep ik Ollie fijn en Eddie was nog steeds hard aan het lachen. Ergens dacht ik dat hij me aan het uitlachen was maar dat liet ik maar voor wat het was. Ik vroeg aan Eddie:'waar gaan we eigenlijk heen?' 'ik heb geen idee' antwoordde hij. Ik keek naar buiten en zag allemaal mensen voorbij zoefen. Ik keek nog eens en ja hoor ik wist het zeker. Eddie was midden in de winkelstraat aan het rijden! En nog veel te snel ook. Mensen sprongen op zij voor ons en Eddie genoot er van. Toen we uit de winkelstraat waren reden we rustig verder.

'nee George je mag nu niet uit de auto, en jij ook niet paprika de haai. Jullie moeten nog even wachten tot we er zijn en dan mogen jullie er uit' zei ik tegen ze. Eddie was naar een benzine pomp gereden wat de benzine was bijna op. Waar hij het geld vandaan haalde wist ik niet maar hij kwam heelhuids terug. Ik vroeg voor de tienduizendste keer aan Eddie:'waar gaan we nou heen?' en hij antwoordde:'de eeuwige vrijheid' Ik zuchtte en keek weer uit de raam. George vroeg aan mij:'hoelang duurt dat dan nog?' en ik vroeg aan Eddie:'George wil weten hoe lang het nog duurt tot de eeuwige vrijheid?' en Eddie zei:'dat ziet hij vanzelf als we er zijn'