20. Tears

Ik lag op mijn bed.
Ik kon niet slapen en ik had ongeloofelijke hoofdpijn.
Ik draaide me op mijn linkerzij met mijn gezicht naar de witte muur.
Ik ging onder het deken liggen en trok het over mij zodat ik me veilig voelde.
Dan nam ik mijn kussen vast, hield het bij mijn gezicht en de tranen kwamen vanzelf.
Blijkbaar moest Jasper mijn gevoelens opgepikt hebben want hij kwam zonder kloppen de kamer binnen en kwam naast mij zitten.
'Hey, wat is er?' vroeg hij en wreef over mijn rug.
'Ik wil gewoon even alleen zijn' antwoordde ik en deed het gebaar me mijn schouder dat Jasper van me moest blijven.
'Ok' fluisterde hij en ging weer weg.
Niet veel later kwam er nog iemand zonder kloppen binnen.
Ik sprong recht.
'Heeft niemand van die middeleeuwse pummels hier geleerd om te kloppen voor je een kamer binnenkomt?!!!' riep ik zo luid ik kon.


Carlisle POV

Daar stond ze dan, op haar bed.
Jasper had niet overdreven, ze zag er inderdaad niet uit.
Haar ogen waren rood en je kon ook niet kijken naast de grijze cirkels onder haar ogen.
Ik gijng zitten op het bed en ze volgde mijn voorbeeld.
'Wat is er aan de hand?' ik klonk bezorgd.
'Ik wil gewoon alles eventjes op een rij zetten en dat lukt niet als jullie mij de hele tijd komen storen.' zei ze en keek naar buiten.
Ik nam ze in mijn armen en hield ze dicht tegen me aan.
Ik voelde hoe ze mijn trui vastnam en zich vastklampte aan me.
'ik ben hier, ik ga niet weg' fluisterde ik en wiegde heen en weer.
Ik voelde hoe mijn trui nat werd.
Ze werd eindelijk kalm en ze was ook gestopt met huilen.
'kom' zei ik en stond recht 'dan gaan we jagen' en ik knipoogte.

Diana POV

Hoe kon ik die weerzinwekkende knipoog nu weerstaan.
Ik knikte en stond ook op, deed mijn schoenen aan en Carlisle en ik liepen het bos in.
De geur van het bos deed me goed.
De wind in mijn haren voelden geweldig aan.
Ik zag een hert en ik keek van het hert naar Carlisle.
'hij is helemaal van jouw' zei gij met een glimlach.
Ik glimlachte terug voor ik me op het dier stortte.
Het beestje had geen schijn van kans.

Na de heerlijke maaltijd keerden we terug naar huis.
Of bijna toch. Ik had Carlisle kunnen overtuigen om nog wat te wandelen in Forks.
Hij vond er maar niets aan omdat het al donker was maar ik vond het net leuk zo ^^

ik wil lekker gemeen doen en zeggen dat er in het volgende deeltje iets ergs gaat gebeuren
Lol
veel leesplezier
<3