Hoofdstuk 44

Hij denkt even na en begint dan I'm Yours te spelen. De eerste paar seconden luister ik gewoon maar als ik me realiseer dat dit weer een 'bewijs' is dat hij me leuk vindt ren ik weg met de tranen in mijn ogen. Ik ren huilend naar boven en laat me op mijn bed zakken. Wat ben ik ook een oen! Nu gaat hij vast vragen waarom ik huilend weg liep. En dus moet ik een smoes bedenken. Maar op dit moment staat mijn hood daar niet naar. Op dit moment wil ik alleen maar huilen.

Jason P.O.V.

Ik denk dat het iets te duidelijk was... nu heb ik har weer aan het huilen gemaakt... dat was nou ook weer niet mijn bedoeling. Ik zucht en leg de gitaar weg. Als ik even later boven op de bank zit begin ik te piekeren. Zou dat soms ook de reden zijn dat ze gisteren huilde? Had ze me gehoord toen ik What makes you beautiful speelde? Dat zou wel een heleboel verklaren. Ik zucht nog eens diep en besluit maar te gaan slapen. Als ik boven kom hoor ik Maura huilen, hoe graag ik nu ook naar haar toe zou gaan ik denk dat het beter is als ik tot morgen wacht. Ik loop mijn kamer in en ga meteen in mijn bed liggen. Ja, ik ben verliefd op Maura. Hoe lang al? Al vanaf het moment dat ze opeens voor mijn neus stond. Hoe ik dit ging oplossen? Geen idee. Waarom ik mezelf vragen stelde? Geen flauw idee. Ik zucht nog maar eens en draai me dan om in de hoop de slaap te kunnen vatten.