5. the big door

Ik kijk nog eens naar het adres op het papiertje. Ik had de weg gevraagd aan een aardige mevrouw en die heeft een kaart voor me uitgetekend.
Ik strompel door de onlangs weer verlichte straatjes en volg netjes de kaart.
Dan kom ik opeens aan bij een hele lange weg.
Er staan een paar slecht voorlichtende lantarenpalen.
Ik kijk even om me heen, maar er is niemand.
Als ik voor me uit kijk lijkt het pad nooit te eindigen, dus ik moet het er maar op wagen.


Na ongeveer een paar uur te hebben gelopen voel ik mijn benen niet meer.
Ik zucht en bijt mijn tanden op elkaar.
Ik wil nog een stap vooruit zetten als ik tegen iets opbotst.
Ik kijk voor me en zie een grote metalen deur. Als ik mijn vingers over de sloten en handvatten laat glijden zie ik het grote naambord. legerbasis USA
Met een brede grijns op mijn gezicht kijk ik om me heen.
'Wow!' roep ik als ik ineens moet duiken voor een camera.
Ik kijk om me heen maar weet geen ingang te vinden.
Als ik ineens luid gekraak hoor zie ik dat de metalen deur beweegt.
Ik duik op de grond en kijk vanachter een muur naar de deur.
Ik zie een zwarte auto eruit komen en ik grijp mijn kans.
Ik spring naar binnen en kijk om me heen. Wat is dit?!