Foto bij Proloog

Proloog

Ik loop door het bos, rustig, geen besef van gevaar. Ik kijk op mijn horloge. Half 6. Tijd om naar huis te gaan. Als ik besluit terug te keren, zie ik iets bewegen. Raar, want er is geen wind. Ik besluit om sneller te lopen. Voetstappen achter mij. Steeds sneller en sneller. Ik begin te rennen, bang voor wat er komen zal. De voetstappen versnellen. Ik kijk achterom, iets harigs vliegt tegen me op. Een intense pijn in mijn nek, borstkas, benen. Het voelt als scherpe tanden die in mijn lijf boren. De pijn blijft maar aanhouden, ik schreeuw het uit. Iemand roept mijn naam. Daarna word alles zwart..

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen