Foto bij O14 - hey lovebirds

Pov : Niall

Ik zat buiten het huisje en was bezig met het schrijven van nog een song. Sinds ik hier zit, krijg ik steeds meer inspiratie. De openlucht, de natuur, wat ik hier allemaal meemaak.
‘’Wat doe je?’’. Ik keek achterom en zie Madison met een grijns achter me zitten. Ik glimlach ‘’hey, niets, beetje schrijven’’. Ze glimlacht en pakt een stoel en gaat bij me zitten ‘’lukt het?’’. Ik glimlach ‘’met moeite’’. ‘’Het lijkt me moeilijk’’. Ik glimlach ‘’het valt wel mee, wil je het proberen?’’.
Heftig schud ze haar hoofd ‘’laten we dat maar niet doen’’. Ik grijns ‘’tuurlijk wel, je moet het proberen’’.
Ik druk een pen en papier in haar handen. Ze keek me aan ‘’Niall.. ik kan dit echt niet’’. ‘’Natuurlijk wel, iedereen kan schrijven, je moet er geduld voor hebben’’.
Ze zucht ‘’best, maar als het niet goed is, ga je me niet uitlachen ok?’’. Ik schud m’n hoofd ‘’I promise’’.
Ik ging verder met m’n song. Ik keek naar Madison die moeilijk zat te kijken. Ik grinnik ‘’je hoeft niet meteen te schrijven, schrijf gewoon wanneer je iets weet’’. Ze knikt en keek naar m’n blaadje.
‘’Hey, das nog best goed’’. Ik grijns ‘’dankje, ik probeer maar wat’’. Madison pakt m’n gitaar. ‘’kun je gitaar spelen?’’. Ze schud haar hoofd en deed wat op de gitaar.
Ik ging achter haar zitten. ‘’zo doe je dat’’. Ik pak haar vingers vast en zette ze op de goeie plek en leg haar uit welke accoorden. Ik leer haar de eerste slagen van One Thing. ‘’dit is een stuk moeilijker dan ik dacht’’. ‘’probeer maar wat ik je net heb geleerd’’.
Ze keek achterom wanneer ze klaar was. Ik glimlach ‘’dat was nog niet zo slecht’’. Ze glimlacht ‘’dankje’’. Ik keek haar aan en glimlach.
Voorzichtig kom ik dichterbij. Onze lippen raken elkaar aan. Met m’n tong tikte ik tegen haar lippen. Ze beantwoorde de zoen. Ik leg de gitaar weg en trek haar op schoot.
‘’Hey tortelduifjes, komen jullie nog naar het kanoën?’’. Ik trek me terug en zie Mike voor ons staan. Madison ging blozend van me af ‘’we komen zo’’.
Grijnzend stop ik de gitaar terug in de gitaarhoes. ‘’alsof we nog niet genoeg gekanood hebben’’.
‘’Zullen we dan maar samen in een kano?’’. Ik knik en leg de gitaar binnen en pak haar hand en loop richting de kano’s.
‘’We zijn er’’. De kinderen zaten ondertussen al in de kano met zwemvesten aan. Ik pak een zwemvest en handig Madison er ook heen. ‘’kanoën jullie achter de laatste aan?’’. Ik knik en stap in de kano.
Ik til Madison de kano in. ‘’jij mag het werk doen’’. Ik grijns ‘’zoiets had ik verwacht’’.
Mike ging voorbij en de kinderen volgden hem. Wanneer de laatste vertrok vaarden we achter hen aan.

Reageer (2)


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen