Proloog.

In zwart satijn sta ik naast Metsa op een hoge toren. Een onbekende toren. Zijn hand aait zachtjes over de mijne met zijn vingers. Mijn jurk van zwart satijn vladdert rond me heen.
'Je bent zo mooi, zo mooi,' Metsa's stem verwent me, ik geloof hem.
'Ik ben mooi,' roep ik naar de wolken,'hoor me aan, ik ben mooi.'
'Je bent een godin,' zegt Metsa. Ik lach naar hem. Hij heeft gelijk.
Dan wend ik me af naar de bergen. Ik ben een godin, zie mij.
'Je bent mijn godin, je bent mijn duistere schoonheid.' Metsa aait met zijn andere hand over mijn blote rug.
'Ik ben van jouw, ik doe alles voor je,' zegt hij ook.
'Kniel dan, buig dan. Ik ben je alles.' Ik kijk hem met grote ogen aan, maar dan verandert het tavreel, mijn ogen worden zwart net als mijn vaders ogen en een rode glans glanst om me heen. Mijn gelaat verandert, ik verander langzaam in mijn vader.
'Het is tijd je belofte na te komen, je doet alles voor mij.' Zegt mijn vader tegen Metsa.
Metsa buigt zijn hoofd. Alles.

Ik kom overeind. Ik snak naar adem, net als alle andere keren hiervoor. De droom blijft zich herhalen en ik kan er niets tegen doen. Dromen vertellen iets, maar wat zou deze droom dan betekenen. Net als elke andere keer dat ik wakker schrik van deze droom denk ik daar aan. Het zou betekenen dat Metsa mijn vader iets heeft beloofd. Mijn vader die is verandert in een schim. Metsa zou mijn vader beloofd hebben dat hij alles voor hem zou doen, alles.
Ik bijt op mijn lip. Nee, dat zou Metsa nooit doen. Ik hou van hem en dat weet hij. Hij zou me niet veraden, hij houd ook van mij.
Vroeger toen ik nog klein was en bij mijn vader woonde werdt ik door hem mishandelt. Ik liep weg op mijn 16e en ontliep daarmee mijn vader die van plan was me op mijn 16e te offeren om hem zijn magie terug te geven. Nu heeft mijn vader dankzij het schim worden, duistere wezens, al zijn magie terug en wil hij mij alleen nog maar doden.
'Gaat het?' Naast me opend mijn andere dienbare zijn ogen. Diamantar, hij is mijn draak. Hij begint zo groot te worden dat hij niet op mijn bed past. Vandaar dat ik nu naast hem in het stro van zíjn bed lig. Diamantar is voor me uitgekomen. Hij is mijn draak en ik zijn drakenrijder.
'Alles is goed,' fluister ik. Heel even dan. Over een paar weken zal ik mijn huidige woonplaats verlaten en op jacht gaan naar mijn vader. Ik zal hem doden uit wraak dat hij vrienden van mij heeft vermoord. Hij zal boeten. Een tevrede woedend gevoel gutst door mijn buik en mijn ogen vallen dicht. Mijn volgende droom is rustig.