Hoofdstuk 137

Xavier's pov
'hulp nodig met het trainen' vraag je 'wilde voor je me liet stikken' zegt ze met nadruk 'stoppen' 'stukje lopen dan?' vraag je, ze knikt en jullie lopen richting het strand. 'en ga je nog zeggen wat er was vanmiddag?' vraag je 'nee' zegt ze 'kom op''nee''kom op''nee''please?''nee''pleeeeease' 'oke oke alleen als je stopt met zeuren' zegt ze geïrriteerd 'yeey heb gewonnen' lach je. ze steekt haar tong uit, ze gaat zitten en zucht. 'nou wat is er' zeg je als je er naast gaat zitten. 'ik heb net zitten denken' begint ze 'waarover?' vraag je 'over wat ik moet doen als ik weer naar huis ga, alleen ik wilde het niet zeggen omdat jij al genoeg problemen van jezelf hebt en je dan die van mij niet kan gebruiken' zegt ze 'en waarom denk je dat' vraag je zacht 'gewoon daarom' antwoord ze simpel 'hey je weet dat je gewoon alles kan vertellen' zeg je, ze knikt 'dan kom ik over als zo'n meisje dat zichzelf zo zielig vind en dat wil ik niet' zegt ze 'het is niet erg om een keer alles los te laten' zeg je 'en ik zal dat nooit denken, je blijft mijn stoere meisje die als ze boos is zo iemands nek kan omdraaien' zeg je 'hoe kom je daar bij' lacht ze 'nou ik heb een paar keer mee gemaakt dat je de nek van loretta om kon draaien net als die van Caleb en Scotty' zeg je. je ziet tussen de bomen door en je bent niet de enige. jullie gaan kijken en zien loretta staan. 'oke dat is gewoon eng, je noemde haar naam net' fluistert ze, 'ja we gaan ons best doen.... uhu(lacht verlegen)...ja tuurlijk....' horen jullie haar zeggen 'oke die heeft een vriendje' zegt elise 'how do you know' zeg je 'simpel zo heb ik ook nog wel met je aan de telefoon gehangen, die is verliefd' zegt ze 'met wie zou het zijn?' denk je hard op. 'de enige die ik en beetje qua karakter bij haar vind passen is Bryce maar die twee kunnen elkaar niet uitstaan' lacht ze 'ja... zal ik doen....ja... love you.. doei' zegt ze 'zullen we vragen wie dat was?' vraagt elise 'net als bij Nathan bij het gala? toen waren jullie lekker bezig' zeg je 'ja ze kunnen mij er niet op pakken en als karma het niet doet doen wij het wel' zegt ze en loopt er heen. je zucht en volgt haar. 'hoi' zegt ze 'o hey had jullie niet gezien' zegt loretta 'wij jou wel' zegt elise 'waar ben jij op aan het aasen?' vraagt loretta 'met wie was je aan het bellen' zegt ze zo onschuldig mogelijk 'eeh iemand' zegt loretta die knalrood word 'wie is iemand' vraagt elise 'meiden onder elkaar?' zegt ze 'ja' en ze kijken naar jou 'oke oke ik ga al' zeg je en loopt vast naar binnen. het duurt niet lang of de meiden weer binnen komen 'tegen niemand zeggen' hoor je nog voor je in slaap valt.

elise's pov
je loopt zachtjes de kamer in en ziet dat Xavier al licht te slapen, hij is schattig als hij slaapt, ook als hij wakker is maar dit ik leuker. je kleed je snel om en gaat naast hem liggen. je geeft hem een kus en vanlt dan ook in slaap.