Part 16.

Part 16.
"Zoë wacht!" Liam kwam om de hoek gerent. Ik stopte en keek hem met een glimlach aan. "Ga je mee zo iets drinken met ons? Niall mag na een paar vragen weg," vroeg hij. Ik dacht na, Zayn. Ik was nogsteeds woest op hem. Ik negeer hem gewoon. Liam keek me vragend aan. "Oke! Is goed," glimlachte ik. "Ik moet me nog wel even omkleden," zei ik twijfelend. "Geen probleem, zien we je over een uur in de starbucks dan?" "Oke!' zei ik en liep terug naar mijn kamer. Ik pakte al mijn spullen en liep naar het dek. De boot hadden ze terug naar de haven gevaren door het ongeluk. Ik zag een politie auto, en zag er de vier mannen in zitten, ze keken me kwaad aan. De politieagent die naast zijn auto stond glimlachte vriendelijk naar me. Ik glimlachte terug en liep naar ons huisje, waar mijn moeder op me stond te wachten. Ze had natuurlijk alles gehoord van de politie. Ze omhelsde me stevig, "Gaat alles goed? Je zal wel geschrokken zijn!" "Mam, ik heb niets, er is niks aan de hand," "Vanaf nu blijf je binnen! Waarom maak jij dit altijd mee," zei ze en trok me mee naar binnen. "Nee mam, er is echt niks, ik ga zo weer terug," "Geen sprale van!" Ik trok me los. "Jawel, ik ben geen 5!" riep ik en draaide me om. Ik liep richting de deur. "Zoë! Kom terug!" gilde mijn moeder mij na. "Nee," riep ik en liep de deur uit.