Chaper 41

Iedereen was dood stil en niemand durfde te bewegen.
'Wat moeten we nu doen?' vroeg Jamie en ik hoorde de trilling in zijn stem.
Ik keek hem vanuit mijn ooghoeken aan en zag dat hij wit weg was getrokken van de angst. Voorzichtig legde ik een toostende hand op zijn knie en hij schrok. Hij keek me even met zijn grote blauwe ogen aan en hij probeerde te glimlachen. Maar zijn ogen gingen meteen weer naar de Sfinx die nog steeds voor de auto stond.
'Ik denk dat we het beste naar buiten kunnen gaan.' zei Annabeth en meteen protesteerde iedereen.
'Hehehe, luister nou even. Als een Sfinx eenmaal zijn slachtoffers heeft uitgekozen, laat ze hen niet meer met rust, ze zal dus achter ons aankomen.'
'Maar als we naar buiten gaan stelt ze een vraag.' zei Griffin.
'Jah weet ik, maar daar zijn we op getrained toch? We zijn getrained om zulke vragen op te lossen.' antwoorde Annabeth.
Meteen keek ik naar mijn vader en ik kneep in Jamie's knie. Hij keek me aan en zag dat ik bezorgt naar mijn vader keek.
'Maar natuurlijk,' zei hij. 'Je vader!'
Ik knikte. 'Ja, mijn vader heeft geen training gehad, het is dus eigelijk 100% zeker dat hij het fout gaat zeggen.'
Ik had gedacht dat mijn vader iets terug zou zeggen, maar hij bleef stil. En iedereen in de auto bleef stil. De sfinx had nog geen een keer geknipperd. Ze bleef je aanstaren met die grote gele ogen.
'Dus, wat zullen we doen?' vroeg Percy en je kon iedereen gewoon horen denken.
'Ik zeg we gaan naar buiten.' zei Annabeth en na een tijdje nog gekibbeld te hebben stemde iedereen toe.

De sfinx keek ons een voor een aan, nog steeds zonder te knipperen.
We stonden nu naast elkaar in een halve cirkel rond de Sfinx heen. Het duurde een hele tijd voordat de Sfinx iets zei, en heel de tijd hield iedereen zijn adem in.
'Dit is een vraag voor jullie allemaal. En de eerste die het geraden heeft, hoeft geen vraag meer te beantwoorden.' Begon de Sfinx. 'Wat heeft 's morgens vier benen, 's middags twee en 's avonds drie?'
Iedereen hield zijn mond dicht en een voor een keken we mijn vader aan. Dit was namelijk de enige vraag die bekent was in de 'menselijke wereld'.
'De mens.' zei mijn vader en de Sfinx knikte goedkeurend. Mijn vader haalde diep adem en ontspande zich iets meer.
'De volgende vraag is voor de jonge dame ernaast.' zei de Sfinx en ze keek naar Annabeth.
'Wie is rijk genoeg om het verleden terug te kunnen kopen?' was de vraag voor Annabeth. 'Niemand!' zei Annabeth meteen.
De volgende was Griffin, toen Jamie en toen Percy, en ze hadden het allemaal goed beantwoord. Nu was ik aan de beurt, en ik kneep mijn handen tot vuisten.
'Wie weet overal de prijs van, maar nergens de waarde van?' luidde mijn vraag.