Hoofdstuk 39

Ik besloot I Want te gaan spelen omdat dat het lied was waardoor we met elkaar in contact kwamen. Dit keer begon Jason te zingen en verrassend genoeg klonk het super! Blijkbaar staarde ik hem aan want Jason keek met rode wangen naar de grond. 'Was het zo slecht?' vraagt hij. 'Nee!! Het was geweldig!' roep ik uit. 'Echt?' vraagt Jason. 'Ja natuurlijk! Waarom zou ik het anders zeggen?' vraag ik hem. Hij haalt zijn schouders op en ik besluit verder te gaan met het liedje. Als het liedje af is gelopen moet Jason gapen en besluit hij naar bed te gaan. Omdat ik nog totaal niet moe ben wens ik Jason welterusten en tokkel ik nog wat op de gitaar om daarna naar de woonkamer te gaan. Ik zet de tv aan en kijk naar de tv zonder dat ik weet welk programma. Ik denk aan thuis, bij Hanna en Ben. Wat zouden ze aan het doen zijn? Zouden ze me zoeken? Zouden ze uberhaubt wel door hebben dat ik weg was gelopen? Midden onder al mijn gedachtes val ik in slaap. Ik wordt wakker van Jason die me zachtjes heen en weer schud. 'Wakker worden Maura.' fluisterd hij. 'He wat? Hoe laat is het?' vraag ik slaperig. 'Twaalf uur.' antwoordt hij rustig. 'Wat? Twaalf uur?!' roep ik verschrikt. Ik spring op waarbij ik Jason bijna een kaakslag geef. 'Relax.' roept Jason. Hij geeft me een bord met twee broodjes en een glas melk. 'Dankje' zeg ik gemeend. Ik eet het op en loop naar boven om te douchen.Als ik gedoucht en aangekleed ben loop ik naar beneden maar ik kan Jason nergens vinnen. In een helder moment denk ik aan de muziekkamer en loop ik daar naartoe. Nog voordat ik er ben hoor ik al een piano en Jasons prachtige stem…