* Hoofdstuk 25

“Je bent vastberaden. Je hebt het gister avond gezegd. Je gaat de Hongerspelen winnen. Laat dat dan ook merken.” Peeta en ik zitten samen in het beruchte kamertje te oefenen voor het interview morgenavond. We gaan proberen om me vastberaden neer te zetten naar aanleiding van mijn uitspraak van gister op het dak. “Ooit in je opgekomen dat mijn uitspraak een vlaag van verstandsverbijstering kon zijn? Waarom oefenen we nog? Ze kunnen me meteen voor de leeuwen gooien.” Twee namen en één woord is voor Peeta al genoeg om mijn gedachte weer terug te brengen. Melrose, Michaël, hoop. Die woorden stampt hij de hele tijd in mijn hoofd zodat ik het niet vergeet. “Is vastberadenheid eigenlijk wel genoeg?” vraag ik. Hij kijkt mij vragend aan. “Is het misschien niet beter dat ik meerdere karaktertrekken heb? Veelzijdigheid.” De vragende blik op Peeta’s gezicht maakt plaats voor een licht verbaasde blik. “Dat ik daar niet aan gedacht heb.” Meteen begint hij iets te bedenken. “Dank je Silber. Graag gedaan hoor Peeta. Als je nog meer advies of slimme opmerkingen nodig hebt van deze meid hier, zeg je het maar. Geen probleem.” zeg ik sarcastisch. Peeta begint te grinniken. “Bijdehand ben je al, daar hoeven we niet aan te werken maar kan je ook je vrouwelijke charmes in de strijd gooien?” Ik zie een lichte grijns om Peeta’s lippen. Zo zijn we de hele ochtend bezig met het beantwoorden van vragen. Aan het eind zegt Peeta dat ik het er goed vanaf heb gebracht. ’s Middags wordt mijn tijd besteed met Effie. Zij leert me hoe ik me gedragen tijdens het interview. Die tijd gaat langzaam. Er is zoveel onzinnige informatie die Effie geeft. Ik moet netje lopen op hakken, wat ik al kan. Ik moet netjes zitten, wat ik al kan. Ik moet altijd blijven glimlachen, wat niet moeilijk is. En ik moet beleefd blijven, wat best moeilijk is omdat het Effie is. Effie daarentegen heeft er geen problemen mee en gaat ongestoord verder en ik ga ongestoord verder met mijn sarcastisch maar oh zo charmante opmerkingen. Peeta gaat door met grinniken na elke opmerking van mijn kant, wat mijn irritatie niet wegneemt. Ja, Peeta zit er ook om erop toe te zien dat ik me naar de smaak van het Capitool gedraag. Iets wat ook moeilijk is omdat ik, en niet alleen ik, het Capitool verafschuw. We zijn al ruimschoots klaar met Effie’s training als het diner aangekondigd wordt. De tafel staat vol met eten en ik geniet van het eten. Tijdens het eten voel ik me alleen niet zo op mijn gemak. Ik kijk op en zie meteen de oorzaak van mijn ongemakkelijkheid. Declan kijkt gemeen mijn kant op.