16.

'Spreek ik  met Tom Kaulitz?' 'Ja, en met wie spreek ik?' Tom herkende het nummer noch de stem niet. 'Je spreekt met Chloe, de zus van Liv.' Tom zijn hart maakte een sprongetje bij het horen van Liv haar naam maar waarom belde haar zus? 'Is alles goed met Liv?' De enige reden die Tom kon bedenken waarom Chloe zou bellen, was dat er iets met Liv zou zijn gebeurd. 'Nee neen, Liv stelt het prima.' Chloe vertelde niets over Liv haar huilbui van vannacht omdat ze niet eens wist waarom Liv gehuild had. 'Tom, waar ik voor bel is eigenlijk dat ik je graag hier zou hebben.'  Chloe wist dat hij haar verzoek niet zou afwijzen. Ze had foto's gezien van Tom en Liv samen en Liv had zijn naam meerdere keren genoemd in haar droom vannacht. 'Ja, natuurlijk.' zei Tom meteen, hij wilde niets liever dan bij Liv zijn. Chloe legde hem de situatie uit, dat haar moeder gestorven was en dat de begrafenis over 3 dagen zou zijn, ze vertelde ook dat alle voorbereidingen al getroffen  waren en dat er niet veel meer te doen was. 'Hoe gaat het met haar?' vroeg Tom bezorgd. 'Ik was erbij toen je haar belde en ze reageerde niet echt...' Ja, hoe had ze moeten reageren? Tom zocht naar de juiste woorden om het uit te leggen. 'Laten we zeggen dat ik anders zou reageren bij het horen van zo'n nieuws.' zei Tom uiteindelijk. 
Chloe zuchte aan de andere kant van de lijn, zoiets had ze al verwacht. 'Liv heeft nooit een echte band met onze ouders gehad.' Het was waar, Chloe wist ook dat Liv zich altijd al een buitenstaander gevoeld had. Voor haar was dit meer een gevoel van verlossing, nu haar moeder dood was moest liv niet meer doen alsof ze van haar hield. 'Voor haar is het alsof er een verre kennis gestorven is, niet haar moeder.' Tom luisterde aandachtig, dit kon allemaal nog van pas komen aangezien hij van plan was Liv voor zich te winnen. Terwijl Chloe vertelde dat Liv vannacht zijn naam had  gezegd en dat ze foto's van hen beiden had gezien, zocht  Tom via het internet naar een vliegtuigticket naar New York.  'ik ben er morgen om 7 uur in de avond.' onderbrak Tom Chloe midden in haar verhaal over hoe ze hoopte dat hij Liv wat kon opvangen. 'Oh, dat is geweldig. Dan kunnen we nog samen gaan uit eten.' Chloe glimlachte voldaan, Liv zou haar dankbaar zijn.  Tom en Chloe bespraken nog een paar details terwijl Tom zijn vlucht via het internet boekte waarna Chloe hem bedankte en het gesprek beëindigde. Uitgeput ging ze languit in de zetel zitten. Liv was allang aan het slapen maar zelf kon ze niet slapen. Ze moest steeds denken aan haar zus, aan haar moeder en aan haar vader. Ze wist dat Liv niets voelde bij   de dood van haar moeder, ze kon het haar ook niet echt kwalijk nemen aangezien Chloe altijd zelf de lieveling wad geweest.  'Ik mis je nu al.' Chloe nam de fotokader van op de kast en keek er met tranen naar. De foto was door Liv getrokken toen Chloe 22 was en Liv 15 jaar. Hun vader moest weer eens gaan werken en daarom waren ze alle 3 samen naar het strand gegaan. Liv had zich dood verveeld maar Chloe vond het echt fijn. Het was net de periode dat haar studies zwaar werden en ze had net ruzie gehad met Sander, haar vriendje met wie ze nu getrouwd was. Met een kleine glimlach dacht ze teug aan die dag en even later viel ze in slaap met de foto in haar handen.