Hoofdstuk 3 deel B
Hoofdstuk 3 deel B
Niemands P.O.V
Liam was aan het ijsberen door de gang, zijn houten voetjes echode luid, Niall leunde tegen de muur en speelde met zijn vlammetjes en zuchtte telkens als Liam weer vloekte. Liam stopte en draaide zich om naar Niall, ‘je kon het niet houden he, hem binnen laten, thee geven, hem laten zitten in de meester zijn stoel hem die hond laten aaien’ riep hij plot zodat Niall een sprongetje van angst maakte. Niall rolde zijn ogen en keek naar zijn boze vriend. ‘ik was gewoon vriendelijk, moet jij ook is proberen’ zei hij.
‘Hallo is daar iemand’ klonk er plots door de gangen. Liam en Niall bevroren ter plekke. Niall keek geshockt naar Liam. ‘Paul, ben je hier?’ riep de stem nu luider. Nialls mondhoeken krulde naar omhoog toen hij de stem beter hoorde, hij wist dat het een jonge man was.
‘Mama, mama! Er is een jongen in het kasteel’ riep Justin naar Mary. Mary rolde met haar ogen. ‘niet nu Justin, en ik wil niet dat je zo’n verhalen verzind’ zei ze streng. ‘maar..’ begon justin weer. Zijn moeder begon hem terug in het kastje te duwen tot plots de stofzuiger binnen reed. ‘Er is een jongen in het kasteel’ riep hij terwijl hij toertjes rond de tafel reed. Mary ’s ogen werden wijd. ‘zie je, ik zei het toch’ mopperde Justin.
‘gij slechte-onverantwoordelijke-gewaxte…’riep Liam tegen Niall maar hij werd onderbroken door Louis die nu nog harder en wanhopig naar Paul riep. Niall liep zonder iets te zeggen richting de stem van de jongen en zijn ogen werden wijd toen hij zich naar Liam omdraaide die hem mopperend had gevolgd. Louis liep voorbij de gang. ‘heb je dat gezien’ vroeg Niall met een enthousiaste stem. Hij volgde de jongen voorzichtig. ‘het is een jongen’ fluisterde hij tegen Liam die hem nog steeds volgde maar niks zei. ‘dat zie ik’ fluisterde hij bitter terug. ‘wacht even, wacht toch effe’ fluisterde Liam luid toen Niall dichter en dichter naar de jongen hopte.
‘Paul? Paul ben je hier’ riep de jongen weer. Niall had een idee. Hij liet zijn kaarsjes doven en sloop voorbij de jongen voorzichtig deed hij een deur van de gang open. Louis keek verbaasd naar de deur en voorzichtig liep hij richting het licht dat plots aan de deur verscheen. Hij volgde het licht tot boven aan de donkere trap. Liam die aan kwam lopen zag nog net het kleine lichte en wist meteen dat het Niall was die de jongen naar zijn oom aan het begeleiden was. ‘ik vermoord dat klein..’ zuchtte hij toen ook hij de trap op klom.
Louis P.O.V.
Ik volgde het licht en liep de trappen op, ik was geïrriteerd omdat de persoon die ik riep niet antwoordde. ‘Hallo?’ vroeg ik toen ik een lichtende kandelaar voorbij liep. ‘is hier iemand, alstublieft ik zoek mijn oom’ riep ik toen ik de laatste treden opliep. Ik keek rond in de lege kamer en mijn ogen bleven hangen bij een houten deur aan de andere kant van de kamer. ‘grappig ik dacht dat ik iemand volgde’ zei ik tegen mezelf. Ik draaide mij om, om terug naar beneden te lopen toen ik werd tegengehouden door een hoest die achter mij klonk. Met een ruk draaide ik mij om. ‘is, is daar iemand?’ vroeg ik voorzichtig en stiller dan ervoor. Er klonk weer een hoest. Ik dacht na, plots herkende ik de hoest en liep naar de houten deur. Toen ik aan de deur stond zag ik dat het voor de helf bezet was met tralies. ‘Paul?’ vroeg ik. Iemand kroop voorzichtig dichter, mijn ogen wijdde toen ik zag dat het Paul was, hij had zijn hand voor zijn mond omdat hij constant moest hoesten en ik zag dat hij één been niet gebruikte.
‘Louis?’ vroeg hij shor toen hij de tralies bereikte. ‘Paul, wat is er gebeurd?’ vroeg ik toen ik de tranen in mijn ogen voelde opkomen. Hij stak ee hand uit de tralies en ik nam hem meteen beet. ‘je handen zijn ijskoud, je moet hier weg, er moet toch ergens een sleutel hangen’ zei ik meer tegen mezelf. ‘Nee! Ik wil dat je weggaat, NU’ riep hij, ik keek hem verbaasd aan, maar er was geen denken aan dat ik hem hier achterliet. ‘ wie heeft dit gedaan Paul’ vroeg ik. ‘er is geen tijd voor uitleg, ga nu!’ riep hij nog is. ‘GA! En kom NOOIT meer terug’ riep hij wanhopig. ‘Ik ga niet weg zonder u’ riep ik terug.
Plots werd ik bij mijn schouders gegrepen en ik werd door de kamer geslingerd met een klap kwam ik tegen de muur terecht. Mijn rug deed zoveel pijn nu. ‘wat doe jij hier’ riep een zware grommende stem, en ik hoorde Paul nog is hoesten voor hij riep ‘Loop Louis Nu Ga hier weg!’ riep hij. Ik stond op en keek naar omhoog toen er een licht naar binnen gleed. Het was de maan, het verlichte mijn helft van de kamer waar ik stond. ‘wie is daar, wie bent u’ zei ik mijn stem klonk sterk maar ik was zo bang. ‘ik ben de meester van dit kasteel’ gromde de stem. Ik stond rechter en ademde diep in zodat mijn borstkas een beetje uitstak voor ik zei ‘ik kom voor mijn oom, je moet hem laten gaan, zie je dan niet dat hij ziek is’ riep ik bijna. ‘dan had hij maar nooit moten komen net zoals jij’ gromde de stem dieper. Hij werd boos maar ik ook ik was nu zo kwaad.
‘hij kan doodgaan gewoon omdat gij een egoïstische zak zijt’ riep ik luid. Ik hoorde Paul naar adem snakken en wist dat ik dat nooit had mogen zeggen. ‘Louis dit helpt niet Loop Nu’ riep hij vanuit zijn cel. ‘er is niks dat jij kan doen, hij is mijn gevangenen’ gromde de stem weer. ‘er moet een weg zijn’ mompelde ik tege mezelf. Plots kwam er een idee in mij. ‘Neem mij in plaats van hem’ zei ik vastberaden, ik hoorde Paul dieper naar adem snakken en wist dat hij mij in zijn gedachten zou doodschieten. ‘zou jij, jij zijn plaats innemen’ gromde de stem weer. Het idee was zo beangstigend maar ik moest het doen voor Paul.
‘Nee Louis, je weet niet wat je doet, ga weg nu!’ riep hij en ik hoorde dat zijn geroep hem veel kracht kostte. ‘Als ik het doe, laat je hem dan vrij’ vroeg ik aan de stem. ‘ja, dat doe ik maar dan moet gij beloven hier te blijven voor altijd’ gromde hij. En nadat hij dat zei werd ik overwelmd door nieuwsgierigheid. Als hij wouw dat ik hier bleef moest hij zich laten zien. ‘kom in het licht’ zei ik. Een grom kwam uit het duister en langzaam kwam er een poot in het licht tevoorschijn, ik fronste what the hell, maar later werd alles duidelijk toen er plots een 2meter groot ding voor mij stond, het was een, een… beest.
Reageer (2)
thanks x ik ben nu bezig met het volgende komt er zoieso vandaag nog op maar wel laat misschien deze nacht x
1 decennium geledenoe, you're amazing! xx
1 decennium geleden