020 aine flora

Aine word wakker.
Het is laat, heel laat.
Ze wrijft de slaap uit haar ogen en kijkt de, redelijk donkere, kamer in.
Ze zucht en staat op.
Ze heeft geen zin om meer te slapen, dus besluit ze de tuin te bezichtigingen, ook s' nachts zijn de meeste tuinen erg mooi, dan heeft het iets magisch.

Aine's bewering klopt, de tuin ziet er uitzonderlijk sprookjesachtig uit, nog mooier dan je je kunt voorstellen.
Aine staat verbluft in de schitterende tuin.
De tuin is groot, je zou er zo een huis kunnen neerzetten, nee geen huis, wel 2 of 3 huizen!
De tuin was mooi onderhouden.
Bij haar kamer was een balkon waar een mooie klimop was gegroeid zoals je in de sprookjes altijd ziet.
De bloemen waren in kleur ingedeeld en de struiken waren gesnoeid in mooie vormen.
Er waren d struiken die zo gesnoeid waren dat ze de vorm hadden van drie meisjes.
Ze kwamen haar ergens heel erg bekend voor, leken ze nou een beetje op hun...
..NEE dat kon niet.
Aine schudde vastberaden haar hoofd.
Ineens kwam er een meisje aangereden op een paard.
Aine dook die struik in die nog niet in vormen waren gesnoeid.
'AUW, dat prikt!,' mopperde ze net iets te hard.
Het meisje op het paard keek verbaasd op.
Het meisje kwam haar ergens heel erg bekend voor.
Aine was bang, misschien was het wel een dief.
Toen het meisje niet keek sloop ze snel de villa binnen.


Ze rende de kamer van Evelyne binnen.
'Elvyne een dief!,' gilde Aine.
Elvyne keek haar slaperig aan.
'Weet je wel hoe laat het is gek?,' zei Elvyne en ze wees op haar hoofd.
'Ja het tijdstip waarop dieven komen, die mister Magic is kei-rijk iedereen wil hier wel stelen, alle dieven tenminste,' zei Aine geïrriteerd.
Het kwartje viel bij Elvyne,'chips dat klopt, kom we gaan kijken dadelijk is het vals alarm!,'.
Aine was er van overtuigd dat een echte dief was maar was al blij dat Elvyne zover had gekregen dat ze haar geloofden.


De twee meiden slopen same de trap af, heel stil zodat de dief hun niet zou horen.
'Wat voor dief was het, en kwam die lopend?,' wauw Elvyne weten.
'Volgens mij een meisje en ze was te paard,' antwoordde Aine.
Elvyne was verbaasd, een dief ter paard, dat maakte toch veel lawaai, en de meeste dieven waren jongens, maar dat zei natuurlijk nog niks, er klopte hier iets niet.
Aine zag dat Elvyne niet geloofde dat het een dief was.
'Misschien is dat meisje heel arm en had alleen een paard waardoor ze hier kon komen?,' zei Aine hoopvol.
Elvyne vond dat niet erg doordacht, dan had ze het paard toch wel even dat paard tegen een boom verderop ofzo?
'Waar ging ze heen?,' vroeg Elvyne.
'De stallen in, ik heb een plan, we pakken een zak en die gooien we dan over die dief heen!,' zei Aine.
Elvyne wist van Aine's koppigheid dus gaf ze op en deed mee.
'Oké dan...,' zei Evelyne twijfelachtig.




Ze waren aangekomen bij de stallen en hadden een zak bij zich.
De twee meiden slopen naar de stallen.
Ze stonden nu voor de deur en haalde diep adem.
'Ik tel tot 3,' fluisterde Aine.
'1,'.
'2,'
Aine haalde even adem.
'en 3,'.
De twee meiden stoven de stal binnen en deden de zak om het meisje.
Er klonk een luid geschreeuw uit de zak en het paard steigerde angstig.
'Maar das.., FAY!,' gilde Aine en trok de zak eraf.
Fay was lijkbleek en lag in het stro te hyperventileren.
Toen werd alles zwart bij Fay, de schrik werd haar teveel.


Fay werd wakker in de kamer van Elvyne, Elvyne en Aine waren druk aan het kibbelen.
'Ze is wakker,' fluisterde Aine.
'Gaat ie een beetje?,' wauw Evelyne weten.
Fay knikte en haalde adem.
'Ik ga denk ik naar bed, trusten dan maar,' zei Fay.
Fay liep de kamer uit.
'Ik ga ook maar,' zei Aine en ze stond op.

Aine lag in haar bed.
Ze had spijt van haar actie, zo was ze, ze deed altijd dingen zonder erbij na te denken en dan had ze daarna spijt.
Ze had al snel door dat Elvyne niet zo was, daar was ze best jaloers op.
Ze zuchtte en viel langzaam in slaap...