3.

‘Rue..Rue’ wekt mijn moeder me zachtjes, ‘je moet opstaan.’
‘Neehee’ murmel ik,’laat me slapen.’
‘Dat kan niet, ookal zou ik het willen schatje, maar vandaag is de boete.’ Met een schok schiet ik overreind en knal ik tegen het lage dak aan waar een klein gat in ontstaat.
‘Sorry mam, dat maak ik vanmiddag wel’ zeg ik.
‘Is goed schatje’ antwoord mijn moeder liefdevol. Ik wrijf de slaap goed uit mijn ogen en voel me ellendig. De boete. ‘Ik ben bang mama’ fluister ik zachtjes, bijna huilend.
‘Ik weet het schatje, maar je word vast niet getrokken’ mijn moeder slikt, ‘maar als het toch gebeurd… denk dan aan ons en hoe graag je terug wilt.’ Ik zie hoe moeilijk ze het heeft en druk haar stevig tegen me aan.
‘Zo ver komt het niet mam, mijn naam word niet getrokken’ fluister ik in haar oor.
Mijn moeder knikt en loopt weg om verder te gaan met het ontbijt. Voor zover we dat hebben. Ik klim uit mijn bed en loop naar een hoopje kleren toe waar ik een rok en een shirtje uit vis die speciaal voor de boete zijn. Het zijn mijn mooiste kleren. Een lichtroze rok en een lichtblauwe blouse. Ik trek ze aan en voel me steeds ellendiger. Als ik me omdraai staat Neveah achter me. Mijn jongste zusje.
‘Walom dwoe je dlie klele aan Lue?’ vraagt ze. Ik til haar op. De R kan ze nog niet uitspreken en daarom noemt ze me altijd Lue.
‘Het is een speciale dag vandaag’ ik probeer het zo leuk mogelijk voor haar te maken.
‘Ow lheuk’ zegt ze dan ook met haar duim in haar mond waar ze wild op sabbelt.
‘Nee, het is niet zo’n leuke dag Nev’ vertel ik. ‘Als ik word gekozen moet ik uh..’ ik twijfel even over wat ik moet zeggen, ’..een spel spelen en dat is geen leuk spel.
‘Mal dhan word je nie gekowze hool Lue!’ Ze kijkt me met twinkelende ogen aan.
‘Nee natuurlijk niet, ga nog maar even slapen’ en ik leg haar in bed.
‘Doei Lue’ zegt ze.
‘Slaap lekker Neveah’ zeg ik nog maar ze slaapt al.