145. || Rainbows ||

OMG, hoe wist hij van de inbreker?! Ik bedoel Cat. Want ze was geen in- nee oke dat was ze wel... Nee wacht, ze was een inbreekster. Justin keek me boos aan. "Een inbreker?! Waar heeft hij het over Niall?!"
"Ikkeh, kan het uitleggen...." mompelde ik. Shit, hier had ik niet op gerekend toen ik mijn plan bedacht. Justin keek me wachtend aan. Bedankt Luke...
"Ze kwam mijn kamer binnenlopen en-" Justin onderbrak me ruw. "Zè?!" vroeg hij en leek het plots nog erger te vinden. Hij stond kwaad op van waar hij zat en liep om het huis heen. Ik zuchtte en ging hem achterna. Ik moest het hem uitleggen. En ik snapte ook niet helemaal waarom hij nu boos was omdat het een vrouwelijke inbreker was. Want ik was toch immers homo? "Justin..." jammerde ik en liep met mijn blote voeten door het vochtige gras. En nog altijd liep ik mank... Er vloog een lieveheersbeestje tegen mijn shirt aan en vrolijk afgeleid zette ik het beestje op mijn vinger. Hij had 5 rode stipjes op zijn rug en was voor de rest zwart. Een apart heersbeestje dus.
Het heersbeestje deed me een beetje aan mezelf denken...
Want weetje, homo's zijn eigenlijk zwarte lieveheersbeestjes. Ze zijn anders dan de anderen, en heel veel mensen denken dat ze giftig zijn, maar dat zijn ze niet. Ze zijn eigenlijk net als alle anderen, met enkel een klein verschil.
Ik strompelde langs de rozenstruik onder het zolderraam en graaide mijn krukken er weg. Het heersbeestje vloog de wijde wereld in en ik ging verder opzoek naar Justin. Die had ik al gouw gevonden, want hij zat op een bankje aan de overkant van de straat.