H65

Het ene moment is het nog vrijdag, maar dan gaat de tijd sneller. De dagen vliegen voorbij. Mijn ritme ziet er elke dag ongeveer het zelfde uit: opstaan, Diamantar, eten, Metsa, school, huiswerk met Metsa, Diamantar, eten, slapen. En dan weer opnieuw. Het is nu drie weken later dan mijn eerste dagboek bezoek. Het spijt me, maar ik ben niet zo'n schrijf mens. Of ik ben niet zo goed met mijn gevoelens... of misschien bijde. Één week geleden is Metsa's draak Sorcha geboren. Ik noem haar "Sor" ik vergeet de cha altijd. Ik moet me nu haasten, Metsa wacht op me. We zullen dit weekend samen door brengen.

Even kijk ik twijfelend naar de woorden, geschreven in mijn krasserige handschrifd. Ik wil mijn gevoelens voor Metsa erbij schrijven, maar ik durf niet, straks vind hij het boek en heeft hij door... nee. Dat zal niet bebeuren.
'Je moet opschieten, Metsa wacht,' zegt Diamantar. Zijn stem is in de laaste weken verandert. Het was wel even een schrik om geen piepjes meer te horen maar gewoon een zachte mannelijke draken stem.
'Ik weet het, ik kom al,' zeg ik. Het fijne is dat Diamantar nu groot genoeg is om te vliegen, dus trappen heb ik niet meer nodig. Helaas moet ik nog even een paar weken wachten tot dat Sor groot genoeg is. Diamantar lijkt sneller dan Sor te groeien. Geen idee waar het aan ligt, misschien omdat hij een mannetje is?
'Op een dag zal je het hem vertellen,' zegt Diamantar, hij weet dat ik verliefd ben op Metsa. Hij weet alles over me, hij kent me door en door.
'Misschien,' zeg ik terwijl ik op zijn rug spring. Diamantar zucht en we lopen naar het raam. Met een soepele sprong springt Diamantar het raam uit en we vliegen weg, naar de plek die ik en Metsa afgesproken hebben.
Met de rest van mijn vrienden gaat het ook goed, we zijn namelijk nog altijd een groep. Maar ik breng mijn meeste tijd met Metsa door. Soms gaan mijn vrienden met mij en Metsa mee, maar dat doen ze met een beetje afschuw, ze zijn bang voor Metsa.
Over Aryen heb ik gelukkig de laaste weken niets gehoord, hij is een stomme idioot. Ik weet niet meer waarom hij dat is, maar hij is het gewoon. Ik lik langs mijn lippen.
Met Mell gaat het volgens mij wel goed.
'Waar denk je aan? Wat zit je te denken?' Diamantars gedachten zijn nieuwschierig. Maar hij is dan ook een nieuwschierige draak. Ik klop hem op zijn kop en hij draait zijn hoofd om naar me te kijken.
'Ik denk aan onze vrienden,' zeg ik. 'Aan Mell, en de andere.'
'En aan Aryen?'
'Dat is geen vriend,' zeg ik boos.
'Maar je dacht wel aan hem,' zegt Diamantar.
'Ja, ik dacht inderdaad aan hem,' geef ik toe,'maar met haat.'
De rest van onze korte vlucht zijn we stil. Diamantar vliegt soepel en gradieus naar een van de torens en daar landen we. Ik zie Metsa en Sor al staan. Ik zwaai en stap af.