Nine

We lopen terug naar het kasteel maar net als ik de brug op wil lopen om naar de school terug te gaan word ik naar de zijkand getrokken.
'Fuck man, wie de fuck doet dit!' schreeuw ik. Dan word er een hand voor m'n mond geslagen en ik bedenk me geen momend en bijt er hard in.
'AU!' hoor ik de persoon die me vasthield zeggen. Die stem herken ik... Ergens heb ik een vermoeden en ik draai me voorzichtig om. En mijn vermoeden was juist. Zijn witte haar waait sexy in de wind alleen doet hij een... iets minder sexy dansje door de pijn in zijn hand.
'Draco!' roep ik verschrikt. HIj kijkt me vernietigend aan.
'Ben jij altijd zo gezellig?' vraagt hij. 'Want ik vind het nou niet bepaald heel grappig om zomaar in mijn hand gebeten te worden!' Ik schiet in de lach en Draco kijkt me nog bozer aan.
'Ik wilde vragen...' hij probeert een of andere rare spreuk uit op zijn hand 'of we zouden spijbelen.'
'Oké!' antwoord ik iets te snel en vrolijk. Als Draco me vraagt om samen met HEM te spijbelen zeg ik natuurlijk geen nee! 'Sorry van je hand.'
'Ja...' Ik pak zijn hand en wonderbaarlijk genoeg trekt hij hem niet weg. Ik voel de vlinders in mijn buik opkomen maar trek me er niks van aan.
'Waar gaan we heen?' vraag ik terwijl ik over de 'bijtwond' heen wrijf.
'Zullen we wat eerstejaars pesten?' vraagt hij met een vreemde glimlach.
'Oké' Samen lopen we naar binnen.

Na tien minuten eerstejaars gepest te hebben verteld Draco dat hij even wat moet regelen.
'Oké' zeg ik vrolijk. Eerstejaars pesten is best leuk. Ik ga er nog even mee door. Na een paar minuten zie ik Draco terug komen. 'Hey Draco, ik heb net een jochie op zijn kop aan de boom gehangen. En gillen dat ie dee....' mijn adem stokt. Achter hem loopt Sneep.
'Betrapt May' sist hij. Draco begint keihard te lachen en ik kijk hem woedend aan. Wat flikt hij me nou.
'Als ik je nog een keer betrap op dit soort dingen dan volgen er maatregelen. Dit tolereren we niet op Zweinstein.' Na zijn korte preek loopt hij weer weg.
'Serieus Draco?' vraag ik. 'Heb je een probleem ofzo?' Draco lacht griezelig. Mij bloed kookt helemaal. Waarom doet hij zoiets. Ik loop kwaad weg. Niet te geloven. Hoe kan hij, hij deed toch zelf ook mee? En hij stelde het voor! En ik dacht nog wel dat hij me aardig vond. ik kan mezelf wel voor mijn kop slaan. Ik had beter moeten weten. En nu zit ik hiermee. Gevoelens voor de jongen die ik nu op dit momend haat. Wat een onzin. Echt weer iets voor mij.
'Hee zo bedoelde ik het niet...' roept Draco achter me aan, 'het was maar een grapje!'
Een grapje? Straks kan ik een jaar strafregels schrijven en dat noemt hij een grapje?
Ik besluit naar mijn volgende les te gaan ook al was ik het niet van plan. Maar nadat Sneep me hier betrapt heeft is het een beetje raar om niet te gaan. Shit. Ik had dit uur les van Sneep bedenk ik me opeens. Dat word zeker nablijven.

Een paar uur later zijn eindelijk alle vreselijke lessen af. Draco keek me een paar keer aan maar ik keek boos terug. Dat had hij me echt niet moeten flikken. Ik zit vol met haat. Die nacht kan ik niet slapen. Alle gebeurtenissen vliegen kriskras door mijn hoofd. De brief van mijn vader, het verwisselen van afdeling en mijn moeder die tegen me heeft gelogen. Ik had al nooit zo een goede band met haar, maar hierdoor is die niet veel beter geworden. Ik klim mijn bed uit en loop door de koude verlaten gangen. Ik heb geen idee waar ik heen ga maar het maakt me ook niet zoveel uit. Als ik vlakbij de grote zaal sta hoor ik opeens een kille stem achter me.
'Zo zo mevrouw Tomphsen, wat doet u zo laat nog buiten uw bed?' Sneep, ik herken die stem uit duizenden. Ik draai me om om recht in zijn gezicht te kunnen
praten maar ik zie twee roodharige jongens staan.
'Fred? George?' mompel ik. Hoe kan dat, Sneep stond toch achter me?
Alles word duidelijk als Fred (of George) iets uit zijn mond haalt. Hij had een stemvervormer.
'Maar serieus May, wat doe je hier?' vraagt Fred. Ik schuifel een beetje heen en weer. Ik weet niet zo goed hoe ik me tegen deze jongens moet gedragen. Moet ik nou aardig doen zodat ze me niet verraden of lullig om een imago te krijgen. Ik kies voor de weg ertussen.
'Wat doen jullie hier?' vraag ik dus maar. Ze beginnen beide te lachen.
'We hadden honger' zegt dan de ene. 'Ik moest toch iets eten en we verveelde ons ook een beetje.' Dan begin ik te glimlachen. Met deze jongens zou ik nog best wat lol kunnen hebben.
'Zullen we dan maar lol gaan maken? Ik weet nog wel iets denk ik' glimlach ik.
'Is goed' zeggen ze in koor, 'Maar zullen we dan eerst even wat eten halen?'
'Eerst eten' beloof ik.