144. || Rainbows ||

"Ja..." zei Justin en zuchtte. "Ik heb hem dit adres gegeven. Hij wou eigenlijk jou bellen, maar jij nam niet op; dus belde hij mij." zijn woorden leken er zelfs nu hij er moeite voor deed, moeilijk uit te komen. Ik vond het niet erg dat Thobias kwam. Hij was immers 1 van de eerste vrienden die ik sinds mijn middelbare, had gemaakt. Maar ik vond het niet leuk voor Justin. Het was zijn ex en hij was er duidelijk nog niet aan toe hem weer te zien.
"Hey guys, what's wrong?" Luke kwam ook door de schuifdeur naar buiten. Het was vroeg in de ochtend en het schelle zonnetje spiegelde even heel irritand via het water in mijn ogen. "Een vriend van me heeft zichzelf hier uitgenodigd..." kwam ik meteen tersprake. Ik zei maar niet dat hij de ex van Justin was, aangezien we nog niet wisten wat Luke van homo's vond. "Oh, gezellig toch?" Luke leek niet te snappen waarom Justin het niet leuk vond. Maar dat kon hij natuurlijk ook niet snappen. "Hij is nogal... " begon ik en probeerde Justin uit deze situatie te redden. Ik wou zeggen dat Thobias druk is, maar daar klopt geen blauwe biet van. "Hij is..." ik kon het woord maar niet vinden. "Lichtelijk vreemd." zei ik maar en keek er blijkbaar zo belachelijk bij, dat Luke in de lach schoot. "Lichtelijk vreemd? Heb je wel eens naar jullie twee gekeken?" grinnikte hij en keek me uitdagend aan. Justin keek nu ook nieiwsgierig naar Luke. Ik wist precies wat hij nu dacht. Waren wij vreemd?
"Ik bedoel, jullie gedragen jullie als een getrouwd stel, jij gaat zomaar met een inbreker mee; midden in de nacht. En verschijnt 's ochtends met een geblesseerde enkel. Je draagt een boxer met regenboogpony's en een trui met regenboogpony's. En jij-" hij keek half lachend naar Justin. "-Wil zomaar op de zolder slapen?!"