4. It's to good to be true...

Snel liep ik naar de poort toe, in de hoop dat Louis mij met rust zou laten... God, wat is die jongen toch knap...
Binnen de poort verzamelde we ons allemaal en toen hoorde we een deur open gaan van het kantoor dat bekend stond als het kantoor van Commandant Taylor.

“Burgers uit 2159, ik ben commandant Nathaniel Taylor.
Maar dat wisten jullie waarschijnlijk al...

Gefeliciteerd!

Ieder van jullie heeft een eerste stap gezet in de richting van een nieuw begin, net zoals ik 17 jaar geleden deed.
Samen staan we aan het begin van een nieuwe beschaving, but: No pressure...

De wereld die jullie hebben achtergelaten is slachtoffer geworden van enkele fundamentele instincten van onze soort:
Hebzucht, oorlog en onwetendheid.
We hebben het verknald! We vernietigden ons huis!

Maar... We kregen een tweede kans, een kans om opnieuw te beginnen, een kans om het goed te doen. Helaas werd die kans ook verknoeid...
Gelukkig is die tweede kans hersteld en kunnen we met een gerust hart zeggen dat we een derde kans hebben gekregen.

Dus,

Welkom in Terra Nova mensen! Welkom thuis!”

De welkomst speech van Commandant Taylor werd met luid geklap ontvangen en iedereen keek blij. Blij dat de problemen van de oude wereld eindelijk achter ons konden blijven...

Ik stond samen met de jongens en mijn moeder en zusje tussen de groep mensen die waren gevraagd voor Terra Nova en ik voelde me een klein beetje meer op mijn gemak nu ik zag dat niemand ons door had.

Na de speech werden er 2 lange tafels neer gezet waarachter 4 mannen gingen zitten met een vel papier voor hun neus. Om de beurt werden er mensen afgeroepen die dan vervolgens aangevinkt werden en de sleutels van hun nieuwe huis kregen. Geschrokken keken we elkaar aan: Wij staan niet op de lijst!
Na zo'n 10 minuten was bijna iedereen al omgeroepen en wij stonden daar een beetje troosteloos te wachten, hopend dat er misschien wel werd gedacht dat er een vergissing was gemaakt met het samenstellen van de lijst. Toen wij er echt als enige nog stonden kwam er een man naar ons toe die ik herkende als Jim Shannon, de politieman van Terra Nova.

“Hey, ik ben Jim Shannon. Ik geloof dat er iets is misgegaan met onze lijsten, want jullie staan er niet op...” Zei hij. Geschrokken keken we elkaar aan. Dat we hier niet over na hadden gedacht...
“Zou ik jullie namen mogen weten?” vroeg hij terwijl hij een pen en papier in zijn handen had.
Een voor een vertelde we onze namen en hij noteerde ze allemaal. Toen vroeg hij of we elkaar kende en we knikte. Liam vertelde dat we allemaal uit de zelfde omgeving kwamen en dat we al lang bevriend waren. Jim knikte en noteerde het. Toen vroeg hij hoe we hier terecht waren gekomen, want er was niemand gevraagd voor Terra Nova. Ik zag iedereen hulpeloos naar elkaar kijken en hij haalde zijn wenkbrauwen op.
“Aha, dus daarom staan jullie niet op onze lijsten?” vroeg hij. Ik zag dat Liam en mijn moeder tegelijk knikte.
“Blijf hier wachten! Ik ben zo terug.” Zei Jim en daarna draaide hij zich om en liep hij naar het kantoor van Commandant Taylor.

Na tien minuten wachten kwam Jim weer terug gelopen en hij keek niet zo vrolijk...

“Commandant Taylor wil jullie spreken...” Was alles wat hij ze voordat hij ons begeleide naar het kantoor. Met pijn in mijn buik liep ik met de rest mee. Wat gaat er met ons gebeuren...

~

Heey people, ik vond dat ik nog een stukje moest schrijven omdat jullie zolang hebben gewacht... Ik ben weer wat over mijn writers block heen (gelukkig ) en ik ben vanmiddag gelijk nog een stukje gaan schrijven

Het is helaas niet zo heel groot, maar het is iets toch? Ik ga hopelijk morgen weer schrijven en anders wordt het donderdag denk ik, maar ik kan niets beloven, want mijn dagen lopen nogal raar Ik ga namelijk naar de hogeschool toe, en daarvoor moet ik nogal wat dingen regelen enzo... Zo moet ik dus morgen van 10 tot 4 naar school, alleen maar om mijn klas te leren kennen enzo

Nouja jullie horen het morgen dus wel weer van me Voorlopig is dit tot donderdag dus het laatste stukje ben ik bang...

Reageer en kudo me maar dood, dan schrijf ik misschien ietsjes sneller