Hoofdstuk 12

De wolken worden grijzer en voor ik het weet voel ik kleine druppeltjes op mijn huid vallen. Ik weet dat het zo gaat plenzen, maar mijn lichaam weerhoud me ervan om op te staan. Ik kijk omhoog naar de wolken, die ondertussen een stuk donkerder lijken. Binnen no time worden de druppels dikker en vallen er meer tegelijk uit de lucht. Ik draai mijn hoofd naar Niall, die dit niet zo leuk vind als ik. Zijn samengeknepen ogen kijken in de mijne.
‘Olly, zullen we gaan?’ Vraagt hij een beetje ongeduldig. Zodra ik knik springt hij overeind, maar hij is wel zo aardig op mij te helpen. Niall is de enige met jas vandaag en doet hem al snel uit, om hem vervolgens als een soort van paraplu te gebruiken. Onder Niall’s jas rennen we samen naar een schuilplaats. Ik hoop dat Niall weet waar we heen gaan, want mijn gezicht heb ik bijna helemaal verscholen in mijn handen om mijn mascara op zijn plek te houden. Tot zover dat nog mogelijk is.
Ik voel geen regendruppels meer vallen op mijn huid en Niall haalt zijn jas boven ons vandaan. Onze schuilplaats is een koepeltje midden in het park. Vanuit hier zou je over de plas kunnen kijken, maar de regen vormt een soort muur om ons heen. Het valt met bakken uit de lucht. De druppels die op het dak van het koepeltje zorgen voor een hol geluid. Ik voel me weer net als toen ik 10 was. Toen ik Niall hier ontmoette. Ik kende hem wel, we zaten al sinds groep 2 bij elkaar in de klas, maar hier werden we vrienden. Ik was er toen nog heilig van overtuigd dat jongens vies waren en ik besmet kon raken door jongensbacillen, onzin natuurlijk. Niall en ik hadden nog nooit gepraat, tot op die dag.
Ik was hier met mijn moeder, net als Niall. Onze moeder maakten een praatje. Niall moest een trucje laten zien van zijn moeder, wat hij deed. ‘Ik heb geen vader, dat heb ik van mijn broer geleerd.’ Zei hij toen mijn moeder vroeg of hij dat van zijn vader had geleerd. Niall heeft wel een vader, maar die is te druk met zijn werk. Zijn broer leerde hem veel, hij was zijn vaderfiguur. Niall en ik hadden iets gemeen en ik vond zijn trucje wel grappig, dus werden we vrienden. Heel simpel, maar alles is makkelijker als je klein bent.
‘Weet je nog?’ Vraagt Niall alsof hij mijn gedachten kan lezen. Hij legt zijn vraag niet uit, maar ik weet zeker dat we allebei aan het hetzelfde dachten, dus ik knik.

I KNOW IT'S OBVI, but not for the damn stupid girl, she is freaking blinded by Harry's love *face palm to head move*

Ps. wie past beter bij onze cutie Olly volgens JOU (ja, jou!) ???
+ Maybe you can blinde my with the love of KUDO'S