033 || Beverly Sara Owens

Zayn's zus en moeder waren na een tijdje gauw uit huis gevlucht en hadden iets gemompeld over 'uit gaan' en kennelijk was Zayn blij dat ze weg waren. "Finally privacy." zuchtte hij toen we een klap van de deur hoorden. Hij sloeg zijn sterke armen om me heen en ik vond die positie heel fijn. "Let's drink something!" zei hij opgewekt. "Hmm I'm not sure about that." mompelde ik. Ik hield niet zo van drinken en alleen het woord 'dronken' vond ik al niet leuk klinken. Ik was het nog nooit geweest maar ik was er doodsbang voor dat ik wel dronken werd en daarom dronk ik bijna niet. Zayn gaf me een kusje op mijn voorhoofd. "I don't want to force you, but just try it. Allright?" Dat maakte me dat ik misschien toch wel iets wou en ik knikte. Het was niet dat hij me dwong, maar de manier waarop hij het zei was al wel genoeg. Hij had het beste met me voor en dat wist ik, maar hij wou ook dat ik lol maakte, samen met hem. Hij liet me los en verdween even in de keuken. Hij kwam terug met een fles en 2 kleine glaasjes. Hij zette ze beide op tafel en vulde de glaasjes. "Do you want to know what it is or..." Ik keek bedenkelijk. Straks klonk het heel vies en dan wou ik het niet meer. Ik schudde mijn hoofd. "No, don't tell me." zei ik en we pakten allebei een glaasje en dronken het in één teug leeg. "It won't hurt you. I'll promise." zei hij lachend en samen dronken we er nog een paar.

Lieve lieve lieve lezers. Het spijt me zeer om te moeten zeggen dat dit het laatste hoofdstuk is. Ik ga niet meer verder. Ik heb geen inspiratie meer voor dit verhaal en ik zit gewoon helemaal vast. Zo vind ik het ook niet leuk meer om te schrijven. Ik hoop niet dat jullie verhaal erg gaan missen. Ik ben nu bezig met een ander verhaal, misschien willen jullie die wel lezen. Ik vind het heel erg om zo te moeten eindigen met dit verhaal, maar ik kan niet anders. Het spijt me. Ik hou van jullie! -xoxo-