De poort en de gang.

het gilende meisje gilde nog eenkeer het was een angstige stem maar achter de poort hoordde hij ''kom maar weessss niet bang wat denk je dat er isssss
ben je niet nieuwsssschierig"
die stem was eng toen schreeuwde het stem KOM NOUUUUUUUUUUUUUU
Mike rende weg de poort was open een akelige schadum die hem volgde was op de grond.
Mike wou niet zien wat voor wezen hem volgde de deur die als een geschenk op uit de hemel was leek ook verdacht wat moest hij nou doen.
hij duwde de deur open en een meisje die op de grond was alsof er ze dood ging bleef gillen Mike ging dichter bij en toen stond dat meisje op met een roze jurk die gescheurd was al haar haar die voor haar hoofd hingbedekte haar gezicht alles wat zichpaar was was haar scherpe nagels en haar fel rode ogen ze sprong op Mike haar nagels ging in zijn vel Haar ogen doe als een dolk voor zijn gezicht aanvoelde doordrong zijn geest Mike schreeuwde en het meisje ging van zijn lichaam af en wa weer op de grond boven was er een raam de gordijn die helemaal naar beneden ging was zijn enige hoop hij rende weg en probeerde naar boven te klimmen maar hij vergat dat het meisje nog beneden was haar ogen kreeg tranen een koude wind kwam tevoorschijn en verdween .
het meise dat op de grond een monster was werrd een beeldschoon meisje met haar bruin haar die naar beneden viel en op de grond een rivier van glanzend goud leek doorboorde de ogen van Mike.
hij kon ze toch nie daar op de grond laten.
hij hapte wat lucht binnen en ging naar beneden hij paktte het beeldschone meisje en vluchtte weg.
eenkeer buiten was het nacht 'was ik echt zo lang binnen gebleven?