141. || Rainbows || 16 +

Ik voelde me helemaal warm worden vanbinnen en ging Justin uit enthousiasme steeds harder pijpen. En Justin leek daar, aan zijn gesmoorde kreunen te horen, helemaal geen problemen mee te hebben.
Ik ging dit niet lang meer houden. Ja, zoiets voel je aan.
Niet veel later begon ik van mijn tenen tot mijn hoofd te trillen en spanden mijn spieren zich, om zich daarna helemaal te ontspannen. Justin wist nog net zijn mond te verwijderen zodat ik op het bed klaarkwam. Mijn lichaam was helemaal ontspannen, en voelde moe aan, maar ik ging nog even door met Justin te pijpen tot hij ook kwam. Hij kwam weer naast me liggen en zuchtte diep. "You're awesome Niall." fluisterde hij en hijgde nog even uit. "I love you." zei hij en drukte een kus op mijn slaap. Ik sloot mijn ogen. "I love you too." zuchtte ik. Ik trok de deken over ons heen en viel tegen Justin's borst in slaap.

De volgende ochtend werd ik wakker van het geluid van het trapluik. Ik taste met mijn arm naast me, maar Justin was al weg. Ik slaakte een diepe zucht van teleurstelling en gooide de dekens van me af. Meteen waaide er een koude wind over mijn naakte lichaam. Het raam stond nog open. Herinnerde ik me en sprong van het bed af. Toen ik lande op mijn enkel schoot er een pijnscheut door mijn hele lichaam heen en liet ik me met een vertrokken gezicht op de vloer vallen. Shit, ik was even vergeten dat ik een gescheurdeenkelband-dinges had. Ik stond kreunend van de pijn weer op en strompelde de zolder rond opzoek naar mijn trui. Maar ik kon hem nergens vinden.
Net toen ik in paniek wou raken wist ik het weer. Justin had hem per ongeluk uit het raam gemieterd.