15~Charlien

Charlien pov.

“Kom nou met me mee.” Smeekte Harry me. Hij keek vluchtig naar de deer en keek me daarna terug smekend aan.
“Waarom dan?” zei ik, “ het is midden in de nacht.” Harry haalde zijn schouders op en bleef me met van die lieve oogjes aankijken. Al gauw gaf ik toe.
“Okeh dan.” Zei ik verveeld.
“Yes.” Harry nam mijn arm vast en trok me mee naar buiten. Zachtjes lachend liep ik achter elkaar aan. Plots stond Harry stil en kwam met een lach voor me staan. Na een korte kus haalde hij een blinddoek te voorschijn.
“Wat doe je?” vraag ik. Hij haalt voor de tweede keer die dag zijn schouders op en gaat gewoon zijn gang. Het duurt niet lang voor het zwart word voor mijn ogen. Harry slaagt zijn arm om mijn schouders en neemt me mee. Ik zet voorzichtige stapjes om niet te vallen en al snel voel ik allemaal takken. Het was wel duidelijk dat we naar ons plekje gingen. Eindelijk stonden we er dan. Ik voelde dat Harry zijn armen van mijn schouders wegnam en achter me ging staan. Hij drukte zachtjes een kus in mijn nek.
“Klaar?” ik knikte zachtjes en hij haalde de duisternis weg en wat ik zag was ongelooflijk. Harry had zich echt uitgesloofd. Er hingen overal lichtjes in de bomen rondom de open plek en in het water dreven kaarsjes in een schaaltje. Op het gras lag een doek uitgespreid en op de doek stonden 2 mandjes.
“Wauw, Harry vanwaar de moeite?” zei ik, terwijl ik mijn handen voor mijn mond sloeg en me voor de zoveelste keer bedacht hoe lief hij wel niet was.
“gewoon.” Antwoordde hij. Hij gaf me een zacht duwtje richting de doek en met zachte pas liep ik er naartoe. Ik ging zitten en keek nieuwsgierig naar de mandjes, die Harry naar zich toeschoof. Hij nam er een champagne glas en twee glazen uit. Met een vloeiende beweging schonk hij de glazen in en gaf er een aan mij.
“Proost” zei hij met een grijns.
“Op wat?” vroeg ik met een lachje.
“Op ons.” De twee glazen werden in de lucht gestoken. Ik nam een klein slokje en genoot van de nasmaak, terwijl mijn blik naar boven ging. Ontelbare kleine sterren sierde de donkere lucht. Net zoals mijn glimlach mijn gezicht sierde en ik wist precies waarom. Door Harry. Ik keek hem aan en zag dat hij hetzelfde deed.
“Ik hou van je Harry.” Zei ik.
“Ik ook van jou.” Antwoordde hij, waarna hij zich voorover boog om een kus op mijn lippen te drukken. Toen hij zijn lippen van de mijne haalde trok hij de tweede mand naar zich toe en haalde er een CD-speler uit. Hij drukte op play en meteen werd er een vrolijke slow afgespeeld.
“Mag ik deze dans van u?” zei Harry met een bekakt stemmetje. Ik liet me recht trekken en danste met hem mee. Op dat moment was alles perfect. De lichtjes in de boom schitterde net zoals de sterren hoog boven ons. Een volle maan bescheen het plaatje en maakte het zo nog mooier.




Ik weet dat ik niet veel schrijf, maar ik zit een beetje vast met dit verhaal. Ik ben niet zo goed in deze romance... any way hopelijk vinden jullie het goed geschreven. ps: ik hou van reacties en misschien een kudo? haha xxJulie