H59

Ik trek de aarzelende Metsa achter me aan naar de tafel van mijn vrienden. Ik ben ook een beetje bang dat ze hem niet zullen accepteren, maar ergens toch weer niet... raar.
Maar achteraf had iedereen kunnen weten dat niemand op Metsa let als er een baby draakje in de buurt is. Baby draakje Diamantar.
'Lilith?' War glimlacht naar me, en dan ziet ze pas het draakje,'Lilith! Je ei is uitgekomen! Gefelisiteerd!' Even later schald het geluid van felisiterende mensen rond mijn oren. Haastig ga ik zitten en ik grijp Metsa en Diamantar nog steviger vast. Metsa omdat hij niet weg mag lopen, en Diamantar omdat ik niet wil dat de anderen hem op tillen en knuffelen. Hij is alleen van mij.
'Top! Hij is zo cute!' Zegt Trisa. Nina knikt en lacht naar me.
'Geweldig! Over een paar weken kunnen we samen vliegen!' Roept Nicos.
'Hij is super mooi!' Zegt Nina ontroert, terwijl ze altijd zo stoer is..
'Hij is top!' Xioner knikt naar me.
'Hoe heb je hem genoemd?' Vraagt Mulk.
'Diamantar,' zegt Metsa voor me.
'Mooie naam,' zegt Sji. Blijkbaar heeft hij nog niet door dat Metsa, Métsa is. Hopelijk blijft dat nog even zo.
'Hier moeten we op toosten!' Gromt War antousiast.
Ik trek Metsa naast me op de bank. We pakken allemaal een glas.
'Toost, op Diamantar!' Roepen we. Daarna glimlachen we en gaan we aan ons eten. Naja, mijn vrienden eten, ik snij Dimantars kip.
'Mooi jonkietje, het wordt later vast een sterke draak!' Géén idee wies draak dat is maar ik verdenk Ýua, de draak van Nicos. Hij zei dat Ýua iets betekend, maar ik ben vergeten wat... Het zal wel een soort van "Luna --> Maan" Betekenen.
'Lilith, zullen we gaan?' Metsa kijkt zenuwachtig rond naar verschijdenden gezichten.
'Nee, nog even volhouden.' Ik voer Diamantar zijn Kip.
'Ah, alsjeblieft. Die gast met lang bruin haar daar, die met die blauwe draak, volgens mij is hij een elf, zit naar me te staren...' Hij klinkt echt paniekerig dus ik draai me om.
Boos kijk ik naar degene die Metsa paniekerig maakt. Hij zit 3 tafels verder op, en zien blauwe draak kijkt al even boos als hij. Ik ken hem. Aryen. Boos staar ik terug.
Het wordt een wedstijd, wie het langs en het beste kan staren. Ik hou vol, ik doe het voor Metsa. Dan went Aryen eindelijk zijn blik af en kijkt boos naar zijn bord. Há! Ik win.
'Dankje,' mompelt Metsa.
'Graag gedaan,' grijns ik, tevrede met mijn winst.
'Burp,' Diamantar kotst een kippenbotje uit.

'Zo, dat viel toch best mee?' vraag ik Metsa.
'Ja, maar dat kwam omdat je een baby draakje bij je hebt, dan let niemand meer op mij.' Shit, hij heeft gelijk.
'Morgen kom je weer samen met mij eten,' grijns ik hem toe.
'Eh...' Aarzelend kijkt hij me aan, morgen zullen ze hem wel herkennen.
'Waarom haat Aryen jouw?' vraag ik Metsa. Verast door de plotselinge vraag kijkt hij me aan, zonder iets te zeggen. Ik wou dat ik het niet had gevraagt.
'Sorry..'zeg ik dus.
'Het spijt mij ook,' zucht hij,'Volgens mij is hij bang voor me. Hij is toch de zoon van Eragon?' Hij ziet mijn blik en ziet de bevestiging.
'Ja,' zeg ik zonder dat het nodig is.
'Dan haat hij me omdat ik ben wie ik ben,' zegt Metsa, ik snap het niet, maar ik vraag niet door.