3. Bad news

3. Als ik thuis kom, trek ik mij terug op mijn kamer en begin aan mijn huiswerk. Gelukkig was het niet echt huiswerk dat ik moest maken, het was gewoon mijn werkboeken in een map steken en mijn handboeken kaften. Als ik daar mee klaar was, moest ik eten. Rustig ging ik de trap af en begaf mij naar de keuken. Mijn moeder en vader zaten al aan tafel. Mijn zus kwam juist achter mij. “En? Hoe was het op school?” vroeg ze aan mij. “O, goed hoor”, loog ik. Er viel een lange stilte. Het enige wat je kon horen was het tikken van ons bestek op onze borden. Dan begon mijn vader opeens te spreken: “Ik heb slecht nieuws.” Opeens was het muisstil. Iedereen staarde mijn vader aan. “Wat is er?” vroeg mijn moeder. “Ik ben ontslagen”, antwoordde mijn vader. “Wat?!” zei mijn moeder verontwaardigd. Ik slikte. Mijn vader was bijna elke maand werknemer van de maand en opeens werd hij ontslagen. “Waarom?” vroeg ik. “De crisis zeker,” zei mijn vader,” ik zou het niet weten. Ze hebben het niet gezegd. En ook als ik ernaar vroeg, wouden ze niets zeggen.” Mijn moeder was opeens heel stil geworden en ze zag ook heel bleek. “Gaat het wel, mam?” vroeg mijn zus. Mijn moeder antwoordde niet, ze bleef maar voor zich uit staren. “Mam, alles oké?” vroeg ik. Weeral gaf ze geen antwoord en bleef maar staren. Rustig stond ik op en ging naar mijn moeder. “Mam?” zei ik en ik schudde rustig aan haar arm. Ze sloeg mij hard van zich af en stond op. Het leek alsof ze in een trance zat. Ze liep de keuken uit. Ik, mijn zus en mijn vader gingen achter haar aan. Aan de voordeur keek ze achterom. Haar ogen waren leeg en dof. “Wat ga je doen?” vroeg mijn vader. Mijn moeder antwoordde niet, ging gewoon de deur uit en begon te rennen. Mijn vader schoot direct in actie en rende achter haar aan. Ik keek hoe ze wegliepen. “Wat gaan we doen?” vroeg mijn zus. “Wachten tot ze terug komen”, zei ik,” meer kunnen we op dit moment niet doen. Ik sloot de voordeur en ging terug naar de keuken. “Ga jij nog eten?” vroeg ik aan mijn zus. Ze schudde haar hoofd. Ik begon dan maar de tafel af te ruimen. “Ik ga naar mijn kamer”, zei mijn zus. Ik knikte dat het goed was en ze liep de trap op. Nadat ik de tafel had afgeruimd, zette ik mij in de zetel en zette de tv aan. Ik zapte wat rond maar vond niets dat mij aanstond. Ik zette de tv uit en keek op de klok. 19:53 gaf de klok aan. Ik zuchtte. Uiteindelijk ging ik ook maar naar mijn kamer. Ik zette mijn pc aan en zette mij op mijn bed met mijn pc op mijn schoot. Hij startte nogal traag op. Maar ja, het ding is al 4 jaar oud, je kan niet verwachten dat het het nog super doet zoals in het begin. Eerst meld ik mij aan op Facebook en bekijk mijn notificaties. Ik heb er maar één. Ik was uitgenodigd voor een of ander bal. Ik keek er niet naar en keek gewoon naar wat mijn vrienden gepost hadden. Er zat niks interessants bij dus melde ik maar af. Ik zette ook mijn pc uit en legde mij gewoon in mijn bed. Ik pakte mij iPod en zette wat muziek op. Ik zette wat hardcore op en sloot mijn ogen. Al snel slaapte ik.

Als ik wakker werd was het iets na middernacht. Ik stelde mij recht en legde mijn haar weer deftig. Daarna ging ik naar de kamer van mijn ouders die jammer genoeg leeg bleek te zijn. Ik ging naar dan maar naar de living. Ik hoorde de tv spelen en hoopte dat mijn ouders toch thuis waren. Ik rende naar de deur en rukte die open. In de zetel zat mijn zus. Ze keek me meelevend aan en zei: “Sorry, ik kon gewoon niet slapen.” Ik zuchtte en ging naast mijn zus zitten. “Denk je dat ze ooit terugkomen?” vroeg ik aan mijn zus. Ze keek me aan en zei: “Dat weet ik niet maar dat hoop ik wel.” “Weet je, eigenlijk was het totaal niet goed op school vandaag,” biechtte ik op. Ze sloeg haar arm om mij heen en zei: “Het komt allemaal wel goed.” Ik legde mijn hoofd op haar schoot en deed mijn ogen dicht. “Ik hoop het,” zei ik juist voordat ik in slaap viel.