After a life in Portugal with lies, now a lieless life in Gemany. *-56-*

Mijn moeder lijkt eindelijk te schrikken en staat op. Eindelijk is ze weg! Ik zucht en plof op de bank en kijk schuldig richting Tom. “Het spijt me voor m’n gedrag. Wat zei ze allemaal tegen je?”
"Dat ik me nergens mee moest bemoeien, dat ik niet goed genoeg voor je was en beter gewoon weer terug mee naar Portugal moest gaan. Het was niets."
Ik zucht. Bij het horen van het woord Portugal kreeg ik alweer een steek in mijn buik. Daar wilde ik niet naar terug.
"Maar je blijft lekker hier." zegt Tom lachend en slaat zijn armen om me heen.
Ik glimlach. Weer voel ik dat gevoel wat ik in het ziekehuis ook had. In tegen deel hij had toch die tekening gezien. Ik sla mijn armen om hem heen en trek hem dichter tegen me aan. Ik voel een gevoel van liefde door mijn lichaam gaan. Ik hou van die jongen. "Ik hou van je." fluister ik in zijn oor.
Tom begint te glimlachen. Nooit had een meisje dit gezegt die het ook echt meende. Nooit was een meisje zo lief voor hem.
"Ik ook van jou." fluistert hij terug in mijn oor. Een grote glimlach ontstaat er op mijn gezicht en ik knuffel hem nog eens stevig.
Tom lijkt na te denken. Een meisje die zo lief voor hem is, een meisje die lieve woorden tegen hem zegt. Vroeger deden meisjes nooit zo tegen hem. Vroeger werd hij gepest. Tom denkt terug aan vroeger. Hij weet het nog wel. Hij en Bill speelden in de zandbak. Ze waren een jaar of 4, hooguit 5.
Er kwamen altijd meisjes van een jaar of 11 en 12. Meestal werden ze dan nat gegooit met water en werden met hun hoofden in het zand geduwt. Een meisje van een jaar of 6 bekommerde zich wel eens over ons. Maar dat was altijd over Bill. Want ja, hij was lief en schattig. Ik zelf was altijd wat harder in dingen zeggen en dat werkte tegen me. En dat meisje, ze was zo lief en zo schattig! Ik was verliefd, maar nee zij had liever Bill. Een keer vertelde ik haar dat ik haar heeel lief vond, wat kreeg ik? Een uitbranderd van haar, ze wilde Bill!
Altijd was ik 2e geweest. Nou ja, niet altijd dan. Ik kwam eerder ter wereld dan Bill. En tegenwoordig heb ik meer meiden achter me aan dan Bill. Nu is mijn grote mond ineens een voordeel voor mij.
Maar toch was vroeger niet leuk voor mij, de Tom Kaulitz werd gepest door meisjes! Ja, je hoort het goed de Tom Kaulitz.
'Niet meer aan denken.' spreekt Tom zichzelf toe en richt zich weer tot mij. Zijn hand glijdt over mijn blote huid. Lichte kippenvel ontstaat er op mijn armen.
Ik grinnik. Deze jongen is echt zo lief. Een heerlijk gevoel vult mijn lichaam. Zo lig ik een tijdje met Tom op de bank. Heerlijk niets doen. Ik kijk richting de klok en schrik van de tijd. Het is alweer half 7. We haden allang moeten eten!
"Heb je honger?" vraag ik Tom. Als ik merk dat hij niet reageer, lach ik zachtjes en geef hem een klein duwtje. Hij is gewoon half weg gezakt. Hij lijkt moe. Maar toch reageert hij sloom.
Langzaam komt hij met zijn hoofd omhoog. "Hmm, wat is er?" vraagt hij.
Ik grinnik. Nouw we zijn de tijd vergeten. Het is half 7. Of je honger hebt?”
Bedenkelijk kijkt Tom me aan. "Nu je erover begint, ja, nu wel." zegt hij met een lieve glimlach.
Ik grinnik en sta op van de bank en loop richting de keuken. Laat me eens even denken. Ik open een kastje en zie allemaal groenten in blik staan. Eigenlijk heb ik er best wel zin in. Gewoon weer even lekker gezond eten. Ik glimlach en trek ook de koelkast open, een zak wokgroente komt in m’n zicht.
Ik twijfel even tussen de 2. "Tom! Kom eens even hier!" roep ik vanuit de keuken. Braaf komt Tom de keuken binnen gelopen. "Wat wil jij eten?" vraag ik hem en laat hem een pot rode kool zien of de wokgroente.
"Doe mij dan toch maar de rode kool. Wokgroente is alleen lekker met rijst en saus en daar heb ik nu absoluut geen trek in."
Ik grinnik. Deze jongen is echt zo lief en slim. Ik maak de pot open en gooi het in een bakje en zet het in de magnetron en kook wat aarappelen. Gewoon eens lekker makkelijk eten, maar toch gezond. Ondertussen maak ik het vlees klaar wat maar eventjes in de pan hoeft. Na zo'n kwartiertje staat een heel gerecht op tafel.
Tom schenkt nog even snel wat drinken in en zet het klaar. We schuiven aan. Zachtjes staat de radio aan. Rustige muziek brengt hij waardoor ik ook rustig word. Daarnet stroomde al de adrenaline door mijn lichaam vanwege mijn moeder. Als ze de volgende keer weer voor de deur staat, gooi ik de deur keihard voor haar neus dicht.