So stupid

Terwijl Romeo bezig was aan zijn gsm telde ik de witte bolletjes op de beige vloer.
Wat had mijn ma toch bezield toen ze deze vloer uitkoos?
Ik zat net aan bolletje 53 toen Romeo op hing. Ik durfde nog steeds niet opkijken. 'Ben mijn tandenborstel vergeten,' zei hij. Nu moest ik wel opkijken. 'Je mag de mijne gebruiken,' stelde ik voor. 'Bedankt, maar ik kan wel naar huis hem gaan halen of die van je ouders gebruiken...'
Ik viel hem in de rede. 'Je hoeft toch niet voor een tandenborstel terug naar huis en mijn ouders hebben hun tandenborstel mee op zakenreis...dus, je mag de mijne gebruiken,' zei ik. 'Zeker?' vroeg hij. 'Zeker,' zei ik. Ik gaf hem de tandelborstel en wachtte even. Ik durfde me helemaal niet om te kleden waar hij bij was. En daar had je het al. 'Waar wacht je op?' vroeg Romeo. 'Mijn tandenborstel,' loog ik. 'Ik bedoel, om je te douchen?' 'Nou eu...' 'Ik begrijp het al,' zei hij en hij drukte mijn tandenborstel in mijn handen en liep de kamer uit. toen hij de deur achter zich dicht trok sloeg ik met mijn hand tegen mijn voorhoofd. 'Idioot!' schold ik mezelf uit. 'Ik ben toch zo stom,' ik liet me op de vloer zakken. Hoe moest ik dit nu recht zetten. Misschien dacht hij nu dat...
O help!
Ik liet me achterover ploffen en staarde naar het plafond alsof daar het antwoord hing. Wat had ik nu toch zo'n zin om mezelf te slaan. Ik liet de tandenborstel uit mijn hand rollen en beelf nog een beetje liggen. na een minutje ofzo stond ik weer op. Ik trok nu maar mijn pyjama uit, hing die aan de haak en stapte de douch binnen. Ik draaide aan de kraan en warm water gutste over me heen. In een mum van tijd plakte mijn haar aan mijn gezicht en rug.