053

'Ow sorry.' zei ik. Waarom moest ik altijd zo opdringend zijn. 'Maar je zei dat we veel gemeen hadden. Wat dan nog meer?' vroeg ik en probeerde het me te bedenken. 'Nou jij hebt je geliefde ook moeten leegzuigen.' zei hij en trok zijn lip op. Ik staarde hem met open mond aan. 'Jij hebt Bella moeten leegzuigen?' vroeg ik en keek naar mijn handen. 'Wil je dat verhaal ook nog horen?' vroeg hij en keek me vragend aan. 'Als je dat niet erg vind wel ja.' zei ik en beet op mijn onderlip. 'Er zijn hier in de buurt nomaden. Ze waren achter Bella aan en hebben haar op de een of andere manier te pakken gekregen. Hij had haar gebeten en meteen daarna verspreidde het gif in haar lichaam. Ik stond het niet toe dat ze veranderde en heb haar moeten leegzuigen. Die creep die haar gebeten had, is dood maar zijn vriendin zit nog achter haar aan.' zei hij en huiverde even. Dit was echt verschrikkelijk. 'Ja dat is het. Ik denk dat wij elkaar wel kunnen begrijpen in de meeste situaties zoals die.' zei Edward. Ik knikte en stond op. 'Bedankt.' zei ik en glimlachte klein. 'Jij bedankt voor het luisteren. Het is fijn om je verhaal kwijt te kunnen.' zei hij. Oke was dat een stille hint ofzo? 'Ha ja dat is het ja.' 'Oké.' zuchtte ik en ging weer op de stoel zitten. Ik vertelde beide verhalen en begon zachtjes te huilen. Edward sloeg zijn armen om me heen en wreef over zijn rug heen. 'Het voelt inderdaad goed om je verhaal te vertellen.' zei ik. Hij knikte met een grijns. 'Haal die grijns van je gezicht af.' zei ik en gaf hem een duw tegen zijn bovenarm. Met een sip gezicht wreef hij over zijn arm heen. Ik stond op en liep naar mijn kamer toe. 'Dansen.' zei ik en zette mijn muziek op.