21
o trouwens ik zag dat ik een stomme fout heb gemaakt in het stuk, er staat: als ik bij Roy aankom bedenk ik me dat het zondag is en ik hem zaterdag al zie. Maar het moet woensdag zijn.
'gaat er dit keer iets gebeuren? iets spannends? een vampier?' bleef ik doorvragen in mijn hoofd. 'Voor de laatste keer Ashley, dat weet ik niet!' snauwt Sam me verveeld toe. Het is weer zo'n saaie wachtloop zoals gistere, alleen ben ik dit keer met Sam en Jared nog erger. 'Ashley!' word er van 2 kanten gegromt, waardoor ik een soor van moest lachen. Ik stap verder en kijk naar de voetafdrukken die ik achterlaat, voor me rent er een hert gauw door. Een rare vreselijke zoete geur dringt me neus binnen, gadverdamme! 'Dat is een vampier!' klinkt Jared. 'OMG OMG AAAH WAAR?'. 'Links', ik ren naar links en probeer me te concentreren waar de geur heen gaat. Dadelijk valt hij me aan? hoe moet ik hem eigenlijk aanvallen?. Als ik hem zie springt hij net over naar het gedeelte van de Cullens. Ik hoor Sam zuchten 'ga naar mijn huis en zeg maar dat je broer het over moet nemen, morgen hebben we het er wel over' oeps. Ik verander me terug in mijn menselijke vorm en loop naar Sam's huis, ik zie dat iedereen binnen zit te praten eten en tv te kijken. 'Em, je moet mijn wacht overnemen' chagerijnig staat hij op en stampt naar buiten, rustig plof ik op de bank en pak een brownie waar ik een hap uit neem. 'Was het al te laat voor je? moet je naar bedje toe?' grinnikte Jacob waardoor ik hem een duw gaf en hij op de grond viel. Een kwartiertje later besluit ik maar op te staan om naar huis te lopen, Paul staat ook op. 'Ik loop wel met je mee' ik glimlach en samen lopen we richting mijn huis. 'Je hebt woensdag met Roy afgesproken he?'ik knik, 'Ja gewoon als vrienden en daarbij is Leah er ook'. Hij lijkt weer iets zekerder van de zaak en loopt vrolijk door, we hebben het over mijn wachtloop en hij lacht me uit. Ook hem geef ik een klein zetje 'Wat hebben jullie vanavond?' snauw ik. Paul lacht alleen maar harder 'Komop het was maar een geintje Ash' met tegenzin knik ik. Bij mijn huis geeft hij me een knuffel en drukt een kus op me wang en loop ik vrolijk naar binnen. 'Al klaar? Hoe was het wachtlopen?' vraagt Charlotte (mijn moeder) aan mij. 'Goed!' roep ik gauw en loop gelijk door naar boven, ik heb geen zin om dadelijk Embry's gezeur aan te horen. Dus besluit me om te kleden en gelijk me bed in te duiken.
Reageer (1)
leuke tattoo
1 decennium geleden