Chapter 9

Daviënne Aphrael Price

'Het is komend weekend Hogsmeadeweekend,' zei Theodore.
Ik keek op. 'Dat wisten we toch al lang? Het stond twee weken geleden op het bord.'
'Zullen wij samen gaan, we hebben toch geen van beiden een date.'
'Theodore kn je je nog een weekend dat we geen van beiden een date hadden en we niet samen naar Hogsmeade gingen?'
Hij dacht even na en antwoordde uiteindelijk ontkennend. 'Daarom staat het dus al lang vast dat wij samen naar Hogsmeade gaan!'
Theodore glimlachte en een paar mensen om ons heen schoten in de lach. Ik en Theodore waren al sinds de eerste dag onafscheidelijk. Theodore was een van de weinige mensen die niet gewoon niet naar me luisterde. Hij ging lekker tegen me in en gaf me op mijn kop als hij het niet met me eens was en verder waren het alleen ouderejaars en en docenten geweest die me op mijn nummer durfde te zetten. 'Dus we gaan gewoon samen naar Hogsmeade?'
'Tenzij jij niet meer met mij wilt gaan omdat ik net tegen je heb staan schreeuwen wel ja.'
Hij lachtte. 'Als ik er niet tegen kon dat je tegen me schreeuwde zouden we al heel erg lang geen vrienden meer zijn.'
'Goed zo.'
Wanneer ik even van Theodore af was moest ik nog langs het Army. Dean, Seamus en hun vrienden bleven maar naar me kijken en probeerden me niet zelden dankbaar aan te kijken. Complotten en samenzweringen waren de specialiteit van Slytherins en aan subtiliteit ontbrak het ons niet dus het zouden wel eens zulke blikken kunnen zijn die ons zouden verraden en ik was nog niet zover dat ik zeker wist dat ik mijn vrienden en positie als Slytherinqueen op wou geven en het Army openlijk te steunen zoals zij al wel deden. Ik wekte met ze samen maar we waren geen vrienden.