31, April Clearway

Toen ik aankwam gelopen zag ik van een afstandje al wie er aan de deur stond, het liefst was ik omgedraaid en weggelopen, maar dan zou ik mijn problemen ontwijken en dat was iets wat ik nooit deed. Dus liep ik door. "Wat doe jij hier?" Zeg ik en ik loop dichterbij. "Het spijt me. Van alles. Ik had je nooit zo mogen uitschelden, ik had je nooit een slet mogen noemen." "Het spijt me zo." Ze kijkt me hoopvol aan, maar op dit moment is mijn gezicht emotieloos, dacht ze echt dat alles nu opgelost was, dat ze er met een simpele sorry vanaf kwam. Ik loop haar voorbij en geef Liam een zoen. "Het is duidelijk, April. Je hebt hem, je houdt hem. Alsjeblieft" hoor ik zachtjes en Liam geeft me een kneep in mijn hand. Ik loop twijfelend naar haar toe. "Ik weet het niet, Lynna" "Ik snap het niet, je werd zo vaak boven mij gekozen, als jij een optreden had dan gingen mam en pap daar altijd naar toe, bij mij zijn ze maar twee keer geweest. Iedereen vond jou beter op school, iets wat ik duizenden keren heb aangehoord. Ik hoor zo vaak dat ik wat meer op jou moet lijken" Ik hoorde hoe de voordeur openging en zag dat Liam naar binnenging. "Dit moeten jullie oplossen" "Ik ben altijd blij geweest voor je en heb er nooit iets over gezegd. Nu kreeg je een keer je zin niet en gelijk werd je boos, kon je niet gewoon blij zijn voor mij?" Ze leek geschrokken, geschrokken dat ik dit zo voelde, iets wat ik wel kon begrijpen, maar ik was blij dat dit eruit was. "Ik wist inderdaad niet dat je dit voelde, ik dacht dat je expres zo deed. Ik dacht dat jij alles had wat je maar wilde, maar nee dus" "Wil je alsjeblief weer thuis komen? Mam en pap missen je heel erg." Ik zuchtte, misschien was het inderdaad beter om naar huis te gaan, maar ik kon toch niet zomaar thuis aankomen en zeggen 'hoi ik ben er weer'. "Ik zal wel naar huis komen" Lynna keek me met een kleine glimlach aan. "Dan zie ik je vanavond wel" Ik knikte zachtjes waarna Lynna wegliep. Ik draaide me om en zag de deur opengaan. "Je stond daar de hele tijd te luisteren he?" Liam glimlachte en knikte waarna hij naar me toe kwam en me knuffelde. "Ik weet zeker dat je hier goed aandoet" fluisterde hij in mijn oor.