What a house!!

Eden POV.

Ineens slaat Jasper een bijna onzichtbaar bosweggetje in. Als we even door rijden komen we bij een huis een groot huis voor de meeste mensen dan. Vergeleken bij ons huis is het niks maar dat maakt niet uit. Het is wel een heel mooi huis met heel veel ramen enzo. “wat mooi.” zeg ik als hij op de oprit parkeert. Hij glimlacht naar me. “vind je?” “jij niet dan?” hij moet lachen om mijn uitspraak. Zijn lach ook al zo'n prachtig geluid!! We stappen de auto uit en hij trekt me mee naar binnen. Meteen komt Alice aangelopen “eindelijk hoe lang kun je erover doen om hier te komen?” zegt ze ik denk toch echt een beetje geïrriteerd iets wat we niet gewend zijn van little miss sunshine. “ik heb een keer op een normaal tempo naar huis gereden.” legt Jasper uit. “normaal tempo?” vraag ik nieuwsgierig. “ja je moet eens zien hoe hard mevrouwtje hier rijd.” “dat valt best mee.” verdedigd Alice haarzelf. Dan komen er een man en een vrouw aangelopen die ik alleen maar kon plaatsen als Carlisle en Esmé. De vrouw loopt meteen op me af “welkom ik ben Esmé.” zegt ze als ze me een knuffel geeft. Ik schrik een beetje van haar knuffel en Jasper ziet het “mam?” “ooh sorry.” zegt ze. “maakt niet uit.” “Carlisle” zegt de man dan en geeft me een hand. “kom mee.” roept Alice dan ineens en voor ik kan reageren heeft ze me al meegesleurd. “ik geef je even een rondleiding.” zegt ze als ze mijn verwarde blik ziet. Ik geef Jasper nog gouw een blik die schreeuwt red me!!! Als hij terug kijkt met een blik van: dat valt toch niet te voorkomen, werk ik toch maar mee en loop Alice het laatste stukje zelf achterna. “dit is de garage, en dit de keuken. Dan sleurt ze me de trap op. Dit is Rosalie en Emmett's kamer, die is van Edward, die van Carlisle en Esmé, die van Jasper en deze is van mij.” zegt ze als ze me een van de slaapkamers intrekt. “wow” is het enige wat ik uit kan brengen als ik Alice haar kamer zie. Ons huis is groot en heeft veel mooie kamers maar niks zoals dit. “mooi hé?” “ja echt wel zijn al jullie kamers zo?” “ja eigenlijk wel.” zegt ze en gaat op de gigantische bank zitten. Ik kijk even rond “geen bed?” Alice schrikt even “ehm... nee die ehh.... die ehh....” ik kn haar gewoon zien denken: ohh shit, ohh shit. “we krijgen allemaal nieuwe bedden.” zegt ze dan. “ze waren heel oud enzo.” “ohh oké”

Alice POV.

We zitten boven op mijn en ineens vraagt ze waarom ik geen bed heb. “shit” schiet er door mijn gedachten “wat moet ik nu zeggen?” snel verzin ik een smoes. Ze kijkt even raar maar laat het onderwerp dan liggen. “pfieuw dat scheelde een haartje.”