Hoofdstuk 13- Goodnight Kiss

Janette's Pov:

uitgeput lag ik op Harry's bed. Harry had droge kleren en een handdoek neergelegd. zodat ik mij kon gaan douchen. maar ik was zo moe, dat ik niet eens mee op kon staan. ik hoorde Harry in de woonkamer bellen. 'Nee, met mij gaat het goed hoor.' zei hij. 'Louis, sorry, ik blijf hier. ze heeft me nodig.' na nog een tijdje te praten, hing hij op. ik hoorde zijn voetstappen dichterbij komen, gevolgd door geklop op de deur. 'Janette? ben je al klaar?' roept hij. ik stond op, pakte de kleren en handdoek en liep naar de deur. 'nee, ik moet nog gaan douchen.' zei ik. Harry glimlachte. 'de tweede deur links is de badkamer.' en hij wees die richting in. gapend liep ik de deur door, nar de badkamer en deed hem dicht. meteen draaide ik de kraan open, kleedde me uit en ging eronder staan. het warme water kwam in stralen terecht op mijn lichaam. het voelde héérlijk. ik keek naar mijn armen en zag de blauwe plekken al een beetje gelig worden. opgelucht zuchte ik. Harry had gelijk, mijn moeder kon mij geen pijn meer doen. waarom was ik dan zo bang? een half uur later besloot ik maar om eindelijk uit de douche te komen. weer werd er op de deur geklopt. 'Janette?' riep Harry. 'je kamer is klaar, kom je?' snel schoot ik in de kleren die harry mij had gegeven, een paarse hoodie met 'Jack Wills' erop en een zwarte joggingsbroek. ik wikkelde mij haren in een knot en liep uit de badkamer. 'staat je goed.' Lachte Harry. beschaamd keek ik naar onder. hij had gelijk, ik zag er niet uit. de kleren waren veel te groot. 'morgen gaan we wel wat kleren voor je halen.' zei harry. 'je kon dat maar.' zei ik zuchtend. 'maar mijn geld is weg, weet je nog?' Harry knikte glimlahend. 'ja, dat weet ik nog. maar je krijgt het van mij.' wild schudde ik mijn hoofd. 'nee, joh! dat hoeft helemaal niet,je hebt al genoeg voor mij gedaan.' Harry legde een hand op mijn schouder. 'Ik duld geen tegenspraak, morgen gaan we shoppen.' hij gaf me een knipoog dat me week maakte van binnen. verlegen keek ik naar mijn voeten. 'weltrusten.' zei Harry, en hij keek me recht in mijn ogen aan. hij maakte zich los van mijn blik en opende de gastenkamer. mijn ogen vlogen over de hele kamer heen. er stond een tweepersoons bed in met een sneeuwwitte klamboe eroverheen. verder stond er een goude make-up tafel in en een wite grote klerenkast. het was de mooiste slaapkamer die ik ooit had gezien. dankbaar keek in Harry aan. 'Jij ook weltrusten.' Hij pakte mijn kin vast en drukte een kus op mijn wang. 'Tot morgen.' zei hij nog en liep weg. ik moest toegeven. Harry is een mooie jongen, met zijn volle bos krullen en mosgroene ogen was het een van de knapste jongens die ik ooit gezien had. maar ik was hem vooral dankbaar. hij kende mij niet eens, en toch was hij zo vriendlijk om mij te helpen. zuchend ging ik op bed liggen, ik merkte dat ik moe was geworden van vandaag. ik deed mijn ogen dicht, en niet lang daarna lag ik te slapen.