14.

Zayn POV

‘Je kent Zeke nog?’ vroeg ze. Mijn ogen vernauwde toen ze zijn naam zei. Ik knikte. Ze slikte en ging toen verder. ‘Wel, hij had het net voordat ik jou had ontmoet uitgemaakt. Hij wilde ruimte, geen vaste relatie. Toen ik jou ontmoette, zag ik dat je mij wel leuk vond.’ Ze stopte even. Ik dacht terug aan die avond toen we haar hadden ontmoet. Ze onderbrak mijn gedachten door verder te gaan. ‘Ik vond jou ook heel knap, en wou iets gaan drinken met je. Toen kreeg ik een idee, ik kon hem jaloers maken. Doordat je zo beroemd was, was dat niet zo moeilijk. Alles wat wij deden werd vastgelegd op foto, zo hoefde ik hem zelf niets te zeggen. Hij kon alles lezen in de boekjes. Mij doel was om hem terug te winnen, maar dit alles maakte het gewoon erger. Hij is nu zo kwaad dat hij niets meer laat weten. Hij heeft me nog een keer gebeld om te vragen of je echt mijn vriendje was. Ik zei ‘ja’ en toen hing hij op. Dat was de laatste keer dat ik nog contact met hem had,’ zei ze zachtjes. ‘Wat? Je hebt me gewoon gebruikt?!’ riep ik uit. Nu was ik woedend. Ze zei niets. ‘Waarom mij?’ vroeg ik terug zacht. Ik voelde de tranen branden achter mijn ogen. Toch probeerde ik ze tegen te houden, wat verbazend genoeg ook nog goed lukte. ‘Ik… Ik weet het niet,’ zei ze waarna ze terug in tranen uitbarstte. Dit was de druppel. Ze koos gewoon een slachtoffer uit, en jammer genoeg was ik dat geworden. ‘Ik hield van je!’ schreeuwde ik. Ik kon niet geloven dat ik zoveel deed voor een meisje. Altijd als ik bij haar was, werd ik verlegen. Mijn buik begon te kriebelen en mijn wangen begonnen altijd lichtjes te blozen als ik haar zag. Iedere keer als we een gesprek hadden, zat ik altijd vol schrik. Ik was gewoon bang om iets verkeerd te zeggen, waardoor ze weg zou lopen of zo iets. Voor mij betekende het echt veel, maar voor haar was het maar nep. Ik was een soort van spelletje. Een lokspeeltje voor haar ex. ‘Ik hou ook van jou!’ riep ze terug. ‘Och val toch dood!’ zei ik nog voordat ik de deur achter mij dicht smeet.