OO6 - I just need a melody

Pov : Madison

De volgende ochtend zat ik met muziek in m’n oren, zonnebril op en met een tijdschrift in de ochtendzon te genieten. Ik tikte met m’n voet op het ritme van ‘’Call Me Maybe’’.
Iemand blokkeerde m’n zon. Ik keek op en zie Mike staan. Ik deed een oordopje uit en deed m’n zonnebril af. ‘’je weet dat we vanmiddag op het strand een surival hebben?’’. Ik knik ‘’jah’’. ‘’en dan ga je rennen in je shorts?’’. Ik begon te lachen ‘’je denkt toch niet dat ik echt mee ging doen? Ik ga mooi zitten, en wacht tot er iemand gewond raakt’’. Hij schud lachend z’n hoofd. Ik grijns en wuif hem weg ‘’je staat in m’n zon’’. Ik deed m’n zonnebril op en lees verder.
Niall ploft naast me neer. Ik keek opzij ‘’natuurlijk, ga maar zitten, het is niet dat hij bezet is ofzo’’zeg ik sarcastisch. Hij lacht ‘’mag ik hier zitten?’’. ‘’je zit er toch al?’’.
Ik deed m’n Ipod uit en leg het samen met m’n tijdschrift aan de kant. ‘’Moet je nog bruiner worden?’’grijnst hij. Ik grinnik ‘’nou misschien’’. ‘’Wat moet je nou hier?’’. Hij houd z’n voet omhoog ‘’ik heb een blaar’’. Ik bekeek z’n hak. ‘’goed, blijf maar zitten’’.
Ik loop naar binnen en pak de EHBO doos en loop terug naar buiten. ‘’waarom was je er gister niet mee gekomen?’’. Hij haalt z’n schouders op ‘’we waren zo druk bezig, ik dacht dat het wel kon wachten’’. Ik verzorgde z’n blaar.
‘’Is je songtekst klaar?’’. Hij knikt ‘’ik denk het wel, ik hoef alleen nog een melodie’’. ‘’Waar gaat het over?’’. ‘’Over iemand, waar ik meer van wil weten, over hoe haar leven eruit ziet, waar ze van houd, voordat ze weg is’’.
Ik glimlach ‘’mag ik het horen?’’. ‘’Als het af is wel’’. Ik glimlach.
‘’Jongens komen jullie de hindernisbaan begint!’’. ‘’ga je mee doen?’’vroeg ik lachend. Niall knikt ‘’ofcourse’’.
Ik grinnik en sta op ‘’kom’’.
Samen lopen we naar een hindernisbaan gemaakt van hout. Mike begint te vertellen over wat er allemaal moet gebeuren. ‘’Doe je ook mee?’’vroeg Niall. Ik schud m’n hoofd ‘’ik blijf veilig op de grond met m’n koffertje’’. Hij grijnst ‘’mietje’’. Ik knik ‘’jup’’.
Ik keek toe hoe iedereen over de hindernisbaan ging. Een jongetje viel eraf. Meteen brachten ze hem naar mij. Ik bekeek z’n hand en haalde een steentje eruit en verbind z’n hand. ‘’nou, je kunt er weer tegenaan’’glimlach ik. Het jongetje glimlacht ‘’bedankt’’.
Niall moest het parcours afleggen. Behendig klimt hij erover. Iedereen begon voor hem te juichen. Ik grinnik en doe met de menigte mee.
Wanneer hij klaar is loopt hij naar me toe en gaat hijgend naast me zitten. ‘’waarom sloofde je je zo uit? Je kan toch niet winnen’’.
Hij grijnst ‘’ach.. zomaar’’.