36.

Toen we uit waren gelachen zei ik ‘Ik snak naar een blikje Redbull’ ‘Hé ja ik ook!’ zei Dave. ‘Kom dan gaan we naar de keuken zonder dat we mijn moeder en Bram tegen komen’ Dave knikte en gingen naar de keuken. Het was ons gelukt om moeder en Bram niet tegen te komen. We kwamen de keuken binnen en gelijk kwam er een House Elf naar ons toe en vroeg ‘Kan ik iets voor u doen?’ ‘Maar natuurlijk, wij willen graag 2 blikjes Redbull’ ‘Groot of klein?’ ‘Wat wil jij?’ vroeg ik aan Dave. ‘Doe maar klein, anders zijn we weer net als vorig jaar’ grinnikte hij. Vorig jaar waren Dave en ik geen danspartners maar hadden samen wel veel lol. We gingen toen ook naar de keukens om Redbull te halen en hadden groot gekozen. Toen we ze op hadden waren we druk en meliger dan ooit te voren, moeder vond het niet zo leuk maar Opa was ons komen redden en zei dat het kerst was en dat we lol moesten maken ‘Oh ja’ zei ik grinnikend toen ik er aan terug dacht. ‘Doe maar klein’ zei ik tegen de Elf. Hij knikte en kwam even later weer terug met 2 kleine blikjes Redbull. ‘Bedankt’ hij liep weer weg en wij ook. Onder weg naar de balzaal dronken we de blikjes op. ‘Volgens mij gaat het zo beginnen’ zei ik net iets te serieus waardoor we in een deuk lagen. ‘Volgens mij heb je gelijk’ hikte Dave nog na. ‘Alice!’ riep ik ‘Ja Rose?’ ‘Kun je deze blikjes even opbergen?’ en ik gaf haar de lege blikjes ‘Maar natuurlijk Rose’ ze boog en verdween weer. ‘Kom dan gaan we naar binnen’ we waren net binnen en moeder klapte in haar handen en riep ‘we beginnen! En het eerste koppel is Amourette en Bram’ ze stapten naar voren en wij klapten. Nadat ze klaar waren moesten we weer klappen. Ze waren redelijk goed maar niet goed genoeg. Ik zag moeder zelfs heel afkeurend kijken toen Bram op de tenen van Amourette ging staan, maar voor de rest waren ze redelijk. Na nog meer koppels waren wij eindelijk aan de beurt. We gingen op de vloer staan en de muziek begon te spelen, we schreden gracieus over de vloer alsof het een sprookje was. Toen de muziek was gestopt was het doodsstil en toen barste er een enorm applaus los. We maakten een buiging. We liepen weer terug en we werden overspoeld door mensen die het allemaal zo mooi vonden. Een van mijn nichtjes van een jaar of 5, 6 kwam naar ons toe en zei heel schattig dat ze net zo goed als mij wou dansen. We bedankten ze allemaal netjes en was het volgende koppel aan de beurt. Ze waren lang niet zo goed als wij waren. Ik grijnsde naar Dave en hij grijnsde terug, we gaven elkaar een High-five en gingen weer wat te drinken halen. Na iedereen geweest was, klapte moeder weer in haar handen en zei ‘Bedankt voor de geweldige dansen, de jury gaat overleggen. Voel je vrij om de dansvloer te gebruiken om te dansen’ de muziek begon weer met spelen en er gingen weer paren dansen. Ik en Dave gingen aan een tafel zitten mer meer neven, neefjes, nichten en nichtjes zitten waaronder ook Dave’s zus die ik ook graag mocht. ‘Hoe doen jullie dat toch’ zuchtte ze.