H48

En weer vliegt de dag voorbij, als in een flits. Ik wrijf in mijn ogen als ik doe alsof ik luiter terwijl ik huiswerk maak met de andere. Sji buigt zich soms naar voren om even iets af te kijken van mijn huiswerk oude taal en geschiedenis. Ik doe alsof ik het niet merk.
'Lilith?' Iemand zwaait irritand in mijn gezichts veld. Ik reageer niet, ik blijf dromerig kijken. Morgen en over morgen heb ik een dag vrij, want dan zou ik les moeten hebben met mijn draak. Maar omdat mijn draak nog niet uitgekomen is... dus niet!
'Lil-ith?' Nog steedss die irritandte hand. Ik kijk nu wel op, boos op die gene die zo in mijn gezichts veld zit te zwaaien. Ik kijk Nicos aan.
'Lilith? Luister je wel? De andere zijn al vertrokken, waarom ben jij hier nog?' Oh ja, juist. Ik zit nog in Nicos zijn werkkamer, en de andere zijn al weg.
'Sorry,' ik maak aan stalten om weg te gaan.
'Nee, blijf!' Nicos grijpt mijn hand en laat hem niet meer los,'Ik vind het niet erg, blijf maar.' Hij glimlacht blij naar me. Ik frons.
'Nicos, ik wil niet blijven, het is nergens voor nodig, ik wil gewoon naar de eetzaal en daarna naar bed.' Terwijl dat uit mijn mond komt zie ik Nicos' zijn glimlach verzwakken. Hij bijt op zijn lip.
'Oke,' zegt hij,' Ik ga wel met je mee, ik wil ook nog iets eten.'
Ik ruk mijn hand uit de zijne en we gaan samen naar buiten.

'Wat wil jij eten?' Nicos glimlacht wéér naar me.
'Iets,' grom ik terwijl ik jacht maak op een broodje kaas.
'Er is nog aardappelstoofpot, lust je dat?' Nicos houd me een bord voor.
'Nee, dankje.' Ik neem al een hap uit een broodje. Ik vind Nicos heel aardig enzo maar hij praat, net als Mell, veels te veel.
'Vind je het niet lekker?' Teleurgesteld zet hij het bord weer neer.
'Nee, maar ik heb er geen zin in.' Ik heb zin in een broodje kaas.
'O, wat vind je dan wel lekker?' Vraagt hij.
'Brood en kaas,' zeg ik en ik neem nog een hap uit mijn broodje.
'O, is dat niet weinig voor avond eten? Je moet wel genoeg eten hoor!'
'Genoeg,' grom ik. Dan is het eindelijk stil en eet ik mijn broodje op.
'Ik ga, tot morgen,' zeg ik. En zo snel mogenlijk maak ik me uit de voeten voordat hij me kan volgen en hij met me mee naar binnen wil. Ik wil even rust. Ik gaap en doe mijn deur open.

Ik zit op mijn bank, in mijn woonkamer, ik heb mijn ei op mijn schoot gelegt en net als de avonden hiervoor lees ik het voor. Terwijl ik dat doe aai ik er hypnoseerend over heen.
'Eragon versloeg Durza met een haal van zijn zwaard, recht door het hard van de schim. Durza was afgeleid door elven-prinses Arya en Saphira die door de reuze edelsteen van de dwergen heen vlogen en hem kapot maakten. Eragon was echter al ernistig gewond geraakt door Durza's slecht schimmen zwaard,' lees ik voor aan mijn ei. Ik heb vandaag ervoor gekozen mijn geschiedenis boek voor te lezen, gewoon omdat ik het mooie verhalen vind, die van Eragon. Afwezig aai ik door, ik heb niet door dat het ei aan het opgloeien is.