11.

Zayn POV

‘Zin om iets samen te gaan drinken? (; xx Steph’ las ik toen de film was afgelopen en ik mijn gsm terug nam. Wou zij echt met mij afspreken? Met een glimlach op mijn gezicht stuurde ik terug. ‘Natuurlijk, waar en wanneer? Xx’ Nog voor ik mijn gsm kon wegsteken had ze al terug gestuurd. ‘Over een uurtje, The Irish Pub? Xx’ ‘Ok, zie je zo meteen xx’ Ik wou mij nog snel douchen voordat ik naar haar toe ging, maar dat zou niet meer gaan aangezien Harry juist de badkamer binnen ging. ‘Styles, zou ik misschien eerst mogen?’ vroeg ik toen ik op de deur klopte. ‘Echt niet, ik was eerst. Jij moet maar wachten!’ riep hij terug. Ik zuchtte en ging terug naar de woonkamer. Ik probeerde nog wat tv te kijken, maar mijn blik gleed steeds naar de klok. Het leek wel of de tijd leek stil te staan. Na wat een eeuwigheid leek te duren was Harry eindelijk klaar met douchen. Kletsnat en met enkel een handdoek rond zijn middel kwam hij de woonkamer binnen. ‘Harry!’ hoorde ik Liam protesteren. Zo onschuldig mogelijk keek Harry naar Liam. ‘Wat?’ ‘Hoe vaak heb ik al gezegd dat je je moet afdrogen in de badkamer?’ zei Liam geïrriteerd. Harry haalde zijn schouders op en liep verder naar de keuken. Ik stond op en liep naar de badkamer. Gelukkig was ik er voordat Louis er was, anders zou ik sowieso te laat komen. Voor te douchen had ik geen tijd meer. Ik deed wat gel in mijn haren, poetste mijn tanden, gebruikte een beetje deodorant en vond dat het wel goed was zo. Ik ging naar mijn kamer en deed een ander setje kleren aan. Ik nam mijn portefeuille en mijn sleutels en ging terug naar beneden. ‘Heeft iemand mijn gsm gezien?’ vroeg ik. Geen reactie. Ik liep naar de zetel en duwde Harry een beetje aan de kant. ‘Hé!’ riep hij. Zoals ik had verwacht lag mijn gsm onder het kussen waar Harry op lag. Ik nam mijn gsm en ging weg. ‘Ben weg!’ riep ik nog. ‘Niet te laat!’ hoorde ik iemand, waarschijnlijk Liam, nog roepen. Het was niet ver van mijn huis, dus na enkele minuten wandelen was ik er al. Toen ik binnen kwam, zag ik haar al zitten. Met een glimlach stapte ik op haar af. ‘Hey,’ zei ze terwijl ze me een knuffel gaf. We gingen tegenover elkaar zitten. ‘Waarom wilde je eigenlijk afspreken?’ vroeg ik nieuwsgierig. Ze haalde nonchalant haar schouders op. ‘Ik vond je wel leuk, en ik wilde je beter leren kennen,’ zei ze. Ik glimlachte naar haar. Ik zag er van de buitenkant misschien rustig uit, maar na die woorden was ik vanbinnen aan het doodgaan. Ik kon gewoon niet geloven dat zij me leuk vond! ‘Ik vind je echt leuk,’ fluisterde ze plots veel dichter bij. Ze leunde over de tafel en haar gezicht hing amper vijf centimeter van mij verwijderd. Ik voelde alsof ik ieder moment kon gaan flauwvallen.