Lotte
Lotte van Dast:
'Ik ga even douchen. Wil jij zo ook nog douchen?.' 'Ja graag.' 'Dan pak ik alvast handdoek enzo voor je.' Ik liep naar de kast en pakte twee handdoeken en twee washandjes. Ik liep naar de douche en zette de douche ik kleede me uit en voelde nog of het water warm genoeg was. Toen het op de goede temperatuur was stapte ik er onder. Na zo'n 5 minuten stapte ik er weer uit. Ik deed mijn voetbal kleding aan; wit broekje met een manchester united shirt met Rooney er achterop. Ik gooide mijn was in de wasmand en liep terug naar mijn kamer. 'Niall jij kan in de douche.' 'Ik hoef niet meer te douchen, ik heb mijn voetbal kleding al aan.' Ik liep naar binnen. 'Haha we hebben hetzelfde shirt aan!' Hij draaide zich om. 'ROONEY!!!' Hoorde ik ineens achter me. Ik draaide me om en zag Louis met een blij gezicht staan. 'Ja duh! Wie denk je anders?' 'Nou ik eigenlijk nooit meisjes met voetbal shirts van Rooney.' 'Nou dan zie je nu dat er wel meisjes zijn met een Rooney shirt aan.' Ik gaf hem een knip oog. 'Maar moet jij je ook niet omkleden Boobear?' 'Niall stop er nou eens mee om me zo te noemen! Alleen Hazza mag dat zeggen!' Ik begon ineens hard te lachen. 'Geen ruzie maken boys!' Zei ik tussen het lachen door. Niall en Louis keken me raar aan. 'Waarom moet je zo lachen Lotje?' 'Ten eerste Harry heeft een heel leuk shirt met ROONEY voor je, achter je. En ten tweede alleen Nialler mag me Lotje noemen!' Louis draaide zich om en keek naar Harry die zijn manchester shirt kwam brengen. Volgens mij had hij ons gehoord. 'Louis trek je shirt aan, dan kunnen we gaan voetballen.' Niall en ik liepen alvast naar beneden om wat te drinken en eten te pakken. We stopte allen in een tas. 'Zijn jullie klaar?' Liam had een Barça shirt aan samen met Harry en Zayn en Louis, Niall en ik hadden een Manchester shirt aan. 'Ja wij zijn klaar.' 'We hebben blijkbaar ook al teams! Barça tegen Manchester!' We liepen naar buiten naar het veldje. Toen we er waren dumpte we het eten en drinken en begonnnen gelijk te voetballen. 'Ja Nialler hier!' Niall speelde naar mij. Ik rende naar voor langs Harry en Zayn, en BOEM daar zat hij dan. '1-0! 1-0!' Ze keken me alle vijf aan. 'Wat? Wat is er?' 'Waar heb jij zo goed leren voetballen?' 'Ik voetbal bij een club hier.' 'Je kan echt goed voetballen!' Zei Louis vol ongeloof. 'Kom we spelen weer verder.' We speelde verder. Ik liep op Harry af en Niall blijkbaar ook we botste met z'n drieeen tegen elkaar. Maar Niall en ik vielen op de grond. Ik lag naast hem en hi begon te lachen. 'Sorry.' Zei ik verlegen. Ik keek naar beneden. Ik voelde een hand onder mijn kin. 'Je hoeft niet verlegen te zijn en sorry zeggen.' Ik gaf hem een kus op zijn mond. 'Pardon. Meneer en mevrouw, maar zullen we verder spelen.' 'Ja sorry.' 'Lotje stop nou met dat sorry zeggen.' Hij gaf me nog een kus op mijn mond. Na een half uur gespeelt te hebben stond het al 16-2. 'Ik heb honger.' Zei Niall. 'Wanneer niet?!' Vroeg ik lachend. 'Uhm... goeie vraag.' 'Kom dan gaan we wat eten en drinken.' We liepen met z'n alle naar de tas en drinken en aten wat. 'Zullen we terug gaan?' Vroeg ik toen we uitgegeten en gedronken waren. 'Ja is goed.' Zei Zayn. Ik pakte Nialls hand en zo liepen we hand in hand terug.
Reageer (1)
awtch hoe lief
1 decennium geleden