003.

Ik duwde Jorian van me af en hij keek me verbaasd aan. 'Wat doe je?!' vroeg ik. Jorian stotterde: 'ik...... ik vind je leuk' Ik wist niet wat ik moest zeggen. Snel zei ik 'nou, ik jou niet' en rende naar mijn huis. Ik kwam hijgend bij de voordeur aan en had eindelijk het lef om achterom te kijken. Daar zat Jorian op het bankje. Ik kon zijn gezicht niet zien, maar wist dat hij is tranen zou zijn uitgebarsten. Ik vlucht naar mijn kamer en sla de deur dicht. Waarna ik mijn moeder hoor schreeuwen. Langzaam loop ik naar mijn raam die perfect uitkijkt op het bankje. Waar Jorian nog steeds zit. Opeens kijkt hij achterom. Ik duik naar beneden waardoor ik mijn hoofd stoot aan de vensterbank. Er gaat een pijn door mijn hoofd. Onhandig probeer ik weer op te staan. Jorian kijkt nog steeds naar mijn huis. Na een tijdje heeft hij mijn raam gevonden en kijkt geschrokken naar mij. Hij gaat met zijn hand naar zijn hoofd. Ik doe hem na en voel dat er bloed op mijn hoofd zit. Snel loop ik naar de badkamer waar ik een handdoek uit de kast grijp. Ik houd hem tegen mijn hoofd en net op dat moment bonkt mijn broertje david op de deur. 'Floor, van mama moet je de vuilnis buiten zetten' Gelukkig hoor al snel weer zijn nitendo geluidje, dus hij is weer in zijn kamer. Voorzichtig doe ik de deur weer open, het bloeden is al gestopt en ik gooi de handdoek in de wasmand. Als ik beneden aankom kijkt mijn moeder tv. Ik sluip achter haar langs zodat ze mijn wond niet ziet. In de keuken staat de vuilnis emmer. Onhandig pak ik hem op en loop naar buiten. Gelukkig is Jorian alweer weg. Ik draai me om en daar staat Jay. Ik maak een sprongetje door de schrik, maar van binnen maak ik een sprongetje van geluk. Jay maakt direct oogcontact. Dan hoor ik iemand roepen. 'Jay, ga je mee voetballen?' onee, het is Tessa. Het populiare meisje van de school. Jay twijfeld geen seconden en rent naar het veldje toe. Opeens komt er een voetbal uit de verte mijn kant op. En raakt uit eidelijk de vuilniszak. die scheurt gelijk open en het afval valt op de grond. Ik hoor Tessa en de rest lachen. Geschrokken kijk ik naar hun kant. Jay heeft het ook gezien. Kan dit moment nog genanter worden?