From boring, To Japan-Freak... † 6

From boring, To Japan-Freak... † 6
We komen ergens bij een vaag klein Snackbar iets uit, en kopen alledrie een softijsje. Na een tijdje hyper te hebben gedaan staat Emiru oppeens op en zegt dat ze moet gaan, ze rent weg, waarschijnlijk naar het busstation. Zo blijven Alex en ik met zijn tweeën achter..

Hij komt dichterbij zitten en gaat wat met een touwtje zitten spelen dat aan zijn vest hangt. Oppeens kijkt hij op, ´Wanneer moet je eigelijk naar huis?!' vraagt hij geschrokken terwijl hij op zijn horloge kijkt. 'Oh, geen idee.' antwoord ik, '6 uur denk ik ofzo.' Hij lacht, 'Oh, dan hebben we nog een half uur, zullen we nog even een eindje wandelen?' ik knikte, en we liepen samen weg.

We liepen een eindje, zwijgend. Op een gegeven moment stopte Alex opeens en ging tegenover me staan. Hij streelt zachtjes mijn haar en komt langzaam dichterbij. Ik schrik, maar blijf rustig. We staan midden op straat, alleen wij, met zijn tweeën. Zijn gezicht komt langzaam dichterbij de mijne, oppeens hoor ik een auto, we kijken tegelijk op, en rennen snel van de straat. Ik bloos. alex heeft hetzelfde probleem, hij kijkt op zijn horloge. ´Je moet naar huis!´ zegt hij, en we lopen samen naar mijn huis.

Bij mijn huis doet hij hetzelfde als net op straat. Hij komt langzaam dichterbij, dit keer komt er geen auto. Zachtjes raken zijn lippen de mijne...