Chapter 42
POV ; Carly Car Miller
“Aaron.” Zeg ik kwaad, “Wat doe jij nu weer hier?”. “Ik zag jullie auto hier staan, en ik dacht; laat ik maar eens dag gaan zeggen!” Grijnst hij naar me. Kwaad schud ik mijn hoofd. “Carly, valt hij je lastig?” hoor ik Kat vragen. Aaron draait zich om naar haar, en ik zie kat d’r ogen wijder worden. Snel draait ze zich om, en rent terug naar de kamer. Grijnzend kijkt Aaron me weer aan, “Wat was ze blij om me weer te zien!” “Eikel.” Zeg ik kwaad. “Wat?” Aaron trekt zijn wenkbrauw op. “Ik zei; ‘Eikel.’ Hoe durf je hier nog te komen na wat je Kat hebt aangedaan!” kwaad geef ik hem een duw. “Nou, nou. Je hoofd niet zo vijandig te doen hoor. En trouwens, ik weet heus wel dat je onze eerste zoen geweldig vond.” Grijnst hij naar me. “Ga weg hier!” roep ik naar hem. Voor hij zich omdraait en wegloopt, geeft hij mij nog een knipoog.
Kwaad draai ik me om naar de automaat, en neem mijn cola eruit. Even later zie ik Kat al terug komen. Snel neem ik een slok van mijn cola, en wandel naar der toe. “Hij is weg.” Zeg ik. Ik zie Kat wat rond kijken. “Wilde je hem echt vermoorden? Hier in het zicht?” grinnik ik tegen haar, als ik zie dat ze haar Desert Eagle vast heeft. “Ik zou Aaron vermoorden als ik hem zie, dat is wat ik mezelf heb verteld! En nu is hij weer weg!” Kat slaakt een gefrustreerde zucht. “Wie is Aaron?” hoor ik Sam vragen, als we terug naar de kamer lopen. “Aaron is een hunter, en hij hielp ons af en toe. Maardan werden Kat en Aaron een stelletje, dus jaagde hij altijd met ons mee. Elke dag opnieuw zei hij tegen Kat dat hij van haar hield enzo. Maar dat was dus niet waar. Hij…” ik slikte. “Hij was verliefd op Car.” Zei Kat dan, “op een avond toen ik sliep heeft hij Car gezoend.” Snel kijk ik naar de grond. “Ik ben zo snel mogelijk weggerent en Kat gezegd wat er gebeurt was. En we hebben hem gedumpt in de middle of nowhere. The end.” Mompel ik.
Zuchtend ga ik op één van de bedden zitten als we terug in de kamer zijn. Ik zie hoe Kat haar Desert Eagle op haar nachtkastje legt. “Kat, Aaron gaat heus niet hier plots binnenvallen ofzo hoor.” Grinnikend kijk ik haar aan. Ze haalt haar schouders op, “je weet maar nooit met die kerel.”
Gapend sta ik op van het bed, en kijk naar buiten. Ik zie dat het al donker is, en kijk op mijn horloge. 22:12. Zuchtend neem ik mijn zak onder mijn bed vandaan, en neem daaruit mijn hotpants en navelshirt. “Ik ga me omkleden.” Meld ik. Terwijl dat niet echt te verstaan is boven het, alweer, gekibbel van Kat en Dean. Snel loop ik de badkamer in, en sluit de deur.
Net als ik mijn pyjama aanheb, word er geklopt op de badkamer deur. Nieuwsgierig doe ik open, en zie Sam daar staan.
Er zijn nog geen reacties.