036

Ik gooide de inhoud naar binnen en al snel verdween het brandende gevoel. Harry keek me gespannen aan. 'Er gebeurt niets.' zei ik maar meteen daarna begon het branden en het kronkelen en krijsen. 'Andy!' riep Harry. 'Niets. Doen.' zei ik en ging op mijn bed liggen. Iedereen werd meteen wakker en keek me geschrokken aan. Ik voelde letterlijk hoe het gif mijn lichaam overnam. Het was verschrikkelijk.
*Tijdsprong twee dagen*
Het brandende gevoel was over en meteen schoot ik overeind. 'Andy!' riep Harry en meteen voelde ik zijn armen om me heen. 'Harry.' fluisterde ik en ging op mijn knieën zitten. Ik sloeg mijn armen om zijn nek heen en snoof zijn geur op. 'Hoe lang ben ik weggeweest?' vroeg ik maar liet hem niet los. 'Twee dagen. Precies zoals je zei.' zei hij terug en ging staan. 'I love you.' prevelde ik en nestelde mijn hoofd in zijn nek. 'I love you more.' zei Harry zacht terug en gaf me een kus op mijn haar. 'Gaat alles goed?' vroeg hij en duwde me zachtjes van hem af. Ik knikte en keek hem diep in zijn ogen. Langzaam kwam zijn hoofd dichterbij en kusten we. Zachtjes beet Harry op mijn onderlip. Ik liet het toe en we waren verdraaid in een passionele tongzoen. 'Ja jullie mogen nu wel weer stoppen.' hoorde ik Zayn brommen. Ik keek geërgerd op en gaf hem een woeste blik. 'Ga jezelf uitlaten ofzo hond.' 'Nee dankje. Ik kwam zeggen dat jullie je tassen in moeten pakken, we gaan vanmiddag weg.' zei hij en verdween weer. 'Vanmiddag?' vroeg ik en keek Harry vragend aan. Hij knikte. 'Mnr. de Vos heeft besloten eerder weg te gaan.' zei hij en gaf me een kus op mijn voorhoofd. 'Ik ben blij dat alles goed gaat.' zei hij en pakte zijn koffer. 'Laat me je helpen.' zei ik en pakte zijn koffer over. Op vampiertempo pakte ik zijn tas in en die van mij.